چۆن؟!

به نێوو خواروخێچیه‌کانی بێ که‌سی‌و چاره‌ ڕه‌شی خۆم‌دا ده‌ڕۆم، ده‌رۆم تاکوو نوقم ئه‌بم.

ئاخر که‌سێک که زۆربه‌ی ژیانی به نامۆیی تێپه‌ڕ بکات، خۆی سانسۆر کات، هیچ شتێکی وا نه‌بێت دڵی خۆش کات، هه‌سته‌کانی‌و حه‌زه‌کانی به رۆژی ڕووناک زینده‌به‌چاڵ بکات‌و، له تاریکایی‌و بێکه‌سی ژورێکی تاریک‌وتنووک‌دا، شینیان بۆ بگێرێت‌و هه‌ست به ماندوو بوونی په‌نجه‌کانی بکات، که‌نگێ بۆ ژین‌و ژیان خاسه؟!

له نێوو ئه‌م هه‌موو ته‌نگه‌به‌ری‌و دڵه‌ڕاوکانه‌دا، له‌م بێ کاتی‌و دڵته‌نگیه‌‌دا، له دووری دوریشه‌وه که قسه‌ی له‌گه‌ل ئه‌که‌یت هه‌ر بێگانه به تۆو حه‌زه‌کانته‌.

من به دوای چرکه‌ێکه‌وه عه‌وداڵم تاکوو زامه‌کانی ده‌رونمی بۆ هه‌ڵرێژم‌و بۆی بدوێم، ده‌خوازم بۆی باس بکه‌م که خۆشـم ئه‌وێت‌و ئه‌یپه‌ره‌ستم. به‌ڵام ئه‌و ئاگای له هیچ نییه، هه‌ستی نییه، نادوێت‌و بزه‌ی ناێتێ.

نازانم، له‌وانه‌یه له‌گه‌ل زستان په‌یمانی سارد‌وسڕی به‌ستبێت.!

من هیوامه که ئه‌و بێته‌وه ته‌مه‌نێک که من له به‌رده‌میدا سه‌رداخه‌م‌و ئارام لێیبپرسم بمبووره تۆ چه‌ند ساڵته؟!.

له‌وانه‌یه بڵێت، باش نییه له ژنان پرسیاری ئاوا بکه‌یت. منیش ده‌بێژم جه‌ناب تکایه که‌سێکی ساده به‌، هێنده ساده‌ تاکوو بکارم هاواری ئه‌م دڵه ده‌رده‌داره‌م به گوێچکه‌ت‌‌دا بچرپێنم.

ئاخ بۆ سه‌فه‌رێک، بۆ ئێواره‌ێکی پڕ له بێده‌نگی‌و سارێژ له ساده‌یی‌و دوور له سانسۆر‌و له خۆ بێگانه بوون.

تووڕه‌م له خۆم. تووڕه‌م له‌وه‌ی که خۆمم بیر نایته‌وه. بێزارم له‌وه‌ی که ناهێڵن خۆم بم. هه‌ست ئه‌که‌م هیچ شتێک له‌م جیهانه‌دا له‌وه پیرۆزتر نییه مرۆڤ خۆی بێت، ته‌نها خۆیی‌و به‌س. بایه‌خی ئێمه چییه‌ ئه‌گه‌ر خۆمان نه‌بیین؟!

له‌وانه‌یه ئیتر له خۆمت دوور خه‌مه‌وه، به‌ڵام ناتوانم له‌ ناخمدا له‌گه‌ڵت نه‌دوێم. له‌وانه‌یه ئیدی هیوای بوژانه‌وه‌ی ده‌مه‌و ئێواره‌ێک بۆ سه‌فه‌رێکی دوور دوور له رۆحم‌دا سه‌رکوت به‌که‌م.

ئێستا که واوێده‌چێت له خۆمت دوور خه‌مه‌وه، ئه‌بێت برۆم سه‌‌رقاڵی کارێکی واجب بم. گوڵم چۆن ئه‌کرێت له خۆمت دوور خه‌مه‌وه که تۆ له خوێنمدا بێیت‌و بچیت...