Saturday, February 26, 2011
Friday, February 25, 2011
Thursday, February 24, 2011
تظاهرات در واشنگتن، جهت حمایت از خواستههای دمکراتیک مردم ایران
عکس: رحیم رشیدیکمیته همبستگی با خواستهای دمکراتیک مردم ایران روز یکشنبه 20 فوریه 2011، مصادف با 1 اسفند 89، در میدان دوپان شهر واشینگتن دی سی تظاهراتی جهت پشتیبانی از مبارزات دمکراتیک مردم ایران و جانباختگان راه ازادی و دمکراسی برگزار کرد .
عکس: جمعی از تظاکراتکنندگان
شهره عاصمی مجری این مراسم بود.در این برنامه افرادی چون مجتبی واحدی مشاور مهدی کروبی، کیانوش سنجری زندانی سیاسی سابق، دکتر مهرداد مشایخی از فعالان جمهوری خواه، رحیم رشیدی روزنامهنگار و فعال حقوق بشر و علی افشاری فعال سیاسی و دانشجویی به ایراد سخنرانی پرداختند.
عکس: جمعی از تظاهراتکنندگان
Wednesday, February 23, 2011
Monday, February 21, 2011
Saturday, February 19, 2011
متن کامل سخنرانی رحیم رشیدی، روزنامهنگار و عضو فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران در تظاهرات واشنگتن
عکس: رحیم رشیدیدوستان گرامی!
حظار محترم!
در کلام نخست شایسته میدانم که از برگزار کنندگان تظاهرات امروز تشکر کنم. و به روان پاک شهدای راه ازادی و دمکراسی ایران درود بفرستم.
امروز تاریخ دوازدهم فیوریه دو هزار و یازده، برابر با بیست و سوم بهمن ماه سال هشتاد و نه، در مقابل "دفتر حافظ منافع جمهوری اسلامی ایران" تجمع کردهایم تا بار دیگر نسبت به سیاستهای زمامداران جمهوری اسلامی اعتراض خود را به گوش جهانیان برسانیم. و باز هم اعلام بداریم که این رژیم به هیچ وجه نماینده مردم ایران نبوده و نیست.
تجمع اعتراضی ما از چند زاویه حائز اهمیت فراوان است، و دستاوردی مهم جهت پشتیبانی از روند مبارزات دمکراسی خواهانه مردم کشورمان محسوب میشود.
عکس: جمعی از تظاهرکنندگان
چون این تجمع در حالی برگزار میشود که رهبران جمهوری اسلامی ایران فکر میکنند، دنیا درگیر تحولات منطقه به ویژه کشورهای عربی است، پس کسی روی ایران و عملکرد رژیم تهران تمرکز نمیکند و انان به خیال خود خواهند توانست که مردم معترض و حق طلب ایران را مورد سرکوب و کشتار همه جانبه قرار دهند، اکنون اعتراض ایرانیان خارج از کشور در اکثر نقاط جهان و در حمایت از مبارزات برحق مردم ایرانزمین این واقعیت را به خوبی نمایان میسازد، ما در حالی که تحولات منطقه را زیر ذهربین گذاشتهایم و به طور جدی این تغیرات را تعقیب میکنیم، ولی خود به دنبال تغیرات بنیادی به نفع آزادی، دمکراسی، عدالت اجتماعیو حقوق بشر در ایران میباشیم و فکر میکنیم که این تغیرات اساسی با سرنگونی تمامیت جمهوری اسلامی ایران امکان پذیر است.
عکس: جمعی از تظاهرکنندگان جمهوری اسلامی ایران، در طول حاکمیت سیاه خود با پراکتیزه کردن تبعیضی فراگیر و اعمال سیاستهای غیر دمکراتیک ضربات جبران ناپذیری به خواست عمومی اتحاد ملی مردم ایران و ملیتهای ایرانی وارد کرده است.
اگر به خوبی دقت کنیم مشاهده خواهیم کرد که ستم ملی و بی حقوق صرف بخشی از افراد ملیتهای ایران را به سوی استقلال، یا انگونه که بیشتر بحث میشود افکار "تجزیه طلبانه" سوق داده است و برخی از افراد و نیروهای آنها خواهان جدایی هستند.
برای نمونه اگر به اطلاعیههای جندالله بلوچستان توجه کرده باشید انها خواستار بیرون رفتن اشغالگران فارس از بلوچستان هستند، گروهی که توانسته است هزاران جوان بلوچ را سازماندهی و متشکل نماید و یا اینکه جوانان در تبریز و شهرهای آذربایجان کتابهای فارسی را اتش زدند و خواستار پایان دادن به گفته آنان سیطره زبان فارسی بر آذربایجان _جنوبی!_ شدند. در جنوب شرقی ایران و مناطق عرب نشین نیز شاهد رشد گروهای جدایی طلب هستیم.
جمهوری اسلامی عامل و مسئول این وضعیت است، با سرنگونی این رژیم که بدون تردید با اتحاد ملی در عمل امکان پذیر است، خواهیم توانست که این مرحله حساس را پشت سر بگذاریم، چون تاریخ به ما اموخته است که اگر مردم متحد باشند خواهند توانست دیکتاتورها را کنار بزنند، سرنگون کردن سوهاترو، پینوشه، صدام، هیتلر، موسلینیو میلوسویچ نمونههای خوبی هستند که به ما اموختهاند، مردم با اتحاد و همبستگی خواهند توانست هر رژیم توتالیتری را به زیر بکشند.
نیروی دمکراسی خواه جامعه ما خود قادر است که ریشه دیکتاتوری را با عملرد دمکراتیک و زدودن تبعیض و نابرابری بخشکاند.
تقسیم ثروت و قدرت در ایران و همچنین توسعه اقتصادی طی صد سال گذشته، با رعایت موازین انسانی همراه نبوده است. از عمده ترین این بی عدالتیها عدم سرمایه گذاری برابر در مناطق مختلف ملی و جغرافیایی ایران بوده است. کردستان، بلوچستان، خوزستان، ترکمن صحرا و تا حدودی آذربایجان از عدم توسعه سرمایه گذاریهای اقتصادی مشابه مناطق مرکزی رنج بردهاند. بدون تردید نمیتوان بنیاد دمکراسی اینده را بر اساس چنین تضادهایی بنا نهاد و اصولا بدون برقراری عدالت اقتصادی دستیابی به دمکراسی و مردم سالاری ممکن نیست.
ما که خواستار ایرانی یکپارچه و متحد هستم، باید اعتقاد داشه باشیم که با تقیسم ثروت و قدرت در ایران اینده به دمکراسی دست خواهیم یافت و کسی در ان سرزمین احساس بیگانگی نخواهد کرد.
زنده باد ایرانی که برای همگان است.
متشکرم.
اگر به خوبی دقت کنیم مشاهده خواهیم کرد که ستم ملی و بی حقوق صرف بخشی از افراد ملیتهای ایران را به سوی استقلال، یا انگونه که بیشتر بحث میشود افکار "تجزیه طلبانه" سوق داده است و برخی از افراد و نیروهای آنها خواهان جدایی هستند.
برای نمونه اگر به اطلاعیههای جندالله بلوچستان توجه کرده باشید انها خواستار بیرون رفتن اشغالگران فارس از بلوچستان هستند، گروهی که توانسته است هزاران جوان بلوچ را سازماندهی و متشکل نماید و یا اینکه جوانان در تبریز و شهرهای آذربایجان کتابهای فارسی را اتش زدند و خواستار پایان دادن به گفته آنان سیطره زبان فارسی بر آذربایجان _جنوبی!_ شدند. در جنوب شرقی ایران و مناطق عرب نشین نیز شاهد رشد گروهای جدایی طلب هستیم.
جمهوری اسلامی عامل و مسئول این وضعیت است، با سرنگونی این رژیم که بدون تردید با اتحاد ملی در عمل امکان پذیر است، خواهیم توانست که این مرحله حساس را پشت سر بگذاریم، چون تاریخ به ما اموخته است که اگر مردم متحد باشند خواهند توانست دیکتاتورها را کنار بزنند، سرنگون کردن سوهاترو، پینوشه، صدام، هیتلر، موسلینیو میلوسویچ نمونههای خوبی هستند که به ما اموختهاند، مردم با اتحاد و همبستگی خواهند توانست هر رژیم توتالیتری را به زیر بکشند.
نیروی دمکراسی خواه جامعه ما خود قادر است که ریشه دیکتاتوری را با عملرد دمکراتیک و زدودن تبعیض و نابرابری بخشکاند.
تقسیم ثروت و قدرت در ایران و همچنین توسعه اقتصادی طی صد سال گذشته، با رعایت موازین انسانی همراه نبوده است. از عمده ترین این بی عدالتیها عدم سرمایه گذاری برابر در مناطق مختلف ملی و جغرافیایی ایران بوده است. کردستان، بلوچستان، خوزستان، ترکمن صحرا و تا حدودی آذربایجان از عدم توسعه سرمایه گذاریهای اقتصادی مشابه مناطق مرکزی رنج بردهاند. بدون تردید نمیتوان بنیاد دمکراسی اینده را بر اساس چنین تضادهایی بنا نهاد و اصولا بدون برقراری عدالت اقتصادی دستیابی به دمکراسی و مردم سالاری ممکن نیست.
ما که خواستار ایرانی یکپارچه و متحد هستم، باید اعتقاد داشه باشیم که با تقیسم ثروت و قدرت در ایران اینده به دمکراسی دست خواهیم یافت و کسی در ان سرزمین احساس بیگانگی نخواهد کرد.
زنده باد ایرانی که برای همگان است.
متشکرم.
عکس: جمعی از تظاهرکنندگانتوضیح:
متن این سخنرانی در شماره 517 "ایرانیان"، نشریه سراسری ایرانیان مقیم ایالات متحده امریکا، در تاریخ 29 بهمن 89، مصادف با 18 فیوریه 2011 چاپ و پخش شده است.
متن این سخنرانی در شماره 517 "ایرانیان"، نشریه سراسری ایرانیان مقیم ایالات متحده امریکا، در تاریخ 29 بهمن 89، مصادف با 18 فیوریه 2011 چاپ و پخش شده است.
متن کامل سخنرانی رحیم رشیدی، روزنامهنگار و عضو فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران در تظاهرات واشنگتن
توضیح:
متن این سخنرانی در شماره 517 "ایرانیان"، نشریه سراسری ایرانیان مقیم ایالات متحده امریکا، در تاریخ 29 بهمن 89، مصادف با 18 فیوریه 2011 چاپ و پخش شده است.
متن این سخنرانی در شماره 517 "ایرانیان"، نشریه سراسری ایرانیان مقیم ایالات متحده امریکا، در تاریخ 29 بهمن 89، مصادف با 18 فیوریه 2011 چاپ و پخش شده است.
متن کامل سخنرانی رحیم رشیدی، روزنامهنگار و عضو فدراسیون بینالمللی روزنامهنگاران در تظاهرات واشنگتن
توضیح:
متن این سخنرانی در شماره 517 "ایرانیان"، نشریه سراسری ایرانیان مقیم ایالات متحده امریکا، در تاریخ 29 بهمن 89، مصادف با 18 فیوریه 2011 چاپ و پخش شده است.
متن این سخنرانی در شماره 517 "ایرانیان"، نشریه سراسری ایرانیان مقیم ایالات متحده امریکا، در تاریخ 29 بهمن 89، مصادف با 18 فیوریه 2011 چاپ و پخش شده است.
Tuesday, February 15, 2011
«ایرانیان خارج از کشور حامی فعالان داخل کشورند»
عکس: رحیم رشیدی و اردوان روزبهاردوان روزبه / رادیو کوچه
در این میان دفتر حفظ منافع جمهوری اسلامی در واشینگتن هر هفته مکانی برای ابراز این اعتراضها شده است و معترضان با حضور در برابر این دفتر امیدوارند که انعکاس اعتراضشان به تهران و جهانیان برسد.روز شنبه دوازدهم فبریه دو هزار و یازده، پیشتر با برنامهریزی از سوی گروهی از فعالان مدنی به روز گردهمآیی برای حمایت از دستگیرشدگان و فعالان مدنی در داخل ایران مبدل شد.
در این برنامه که از ساعت دو تا چهار برگزار شد، معترضان با شعار و پلاکارد در برابر این دفتر حاضر شده بودند، همچنین تعدادی از فعالان مدنی به سخنرانی پرداختند از جمله، فریبا داوودی مهاجر روزنامهنگار، علی افشاری فعال دانشجویی، رحیم رشیدی روزنامهنگار کرد و چند سخنران دیگر که به ایراد سخن پرداختند.
«رحیم رشیدی» روزنامهنگار کردستانی است که در خصوص ضرورت وحدت تمامی گروهها و ملیتهای ایرانی در گفتوگویی اشاره میدارد:
من به سه برههی تاریخی مشخص در جامعه و در تاریخ ایرانزمین، اشاره میکنم. سال 1906 بعد از تحولات مشروطه این کردها بودند که آخرین دفاعیات را جانانه در اطراف قزوین به سرکردگی «یار محمد خان کرمانشاهی» از حاکمیت مشروطه به عمل آوردند، و بعد از باز شدن فضای سیاسی در ایران و بر سر کار آمدن شخصیتی چون دکتر «مصدق» در سال 32 خورشیدی، این کردها بودند که از این تحولات مثبت و دمکراتیک استقبال نمودند و حزبشان را وارد میدان کردند. ما میدانیم که در تحولات سال 57 نیز کردها نقش بسیار بسزایی را ایفا کردند.
متاسفانه تبلیغات حاکمیت جمهوری اسلامی ایران باعث شده است که یک سری از ایرانیها با چشم تردید به هموطنان اصیل خودشان، کردهایی که در واقع صاحب ایرانزمین و تاریخ ایران هستند، نگاه کنند. پیغام من این است باید این عینکهایی که تردید و گمان را ایجاد میکند کنار زد.
زیرا بدون حضور اقلیتها و ملیتهای تحت ستم در ایران، ما نمیتوانیم ایرانی متحد و یکپارچه داشته باشیم و به هیچ وجه بدون تقسیم عادلانه قدرت و ثروت اصلن نمیتوانیم به دموکراسی برسیم.
شما اگر به جوامع غربی نگاهی بیاندازید (آمریکا و اروپای غربی)، که پول، سرمایه و… داشتند، ما کمتر از این نوع سرمایهها داریم، ولی چیزی عالیتر از اینها داریم که همان ملیتها هستند.
من به عنوان یک کرد، از خود سوال میکنم که چرا تا وقتی ایرانی محسوب میشوم و حتی وقتی که به ایرانی بودن خود مفتخر هستم بازم باید در حاشیه قرار بگیرم؟ باید به عنوان کرد ایرانی همیشه مسئله تردید روی سر من باشد؟. گاهی با خودم فکر میکنم که ما هم میتوانیم با جدا شدن مانند بحرین و آذربایجان و غیره... به ملت شریفی تبدیل شویم و همه به ملت بودنمان اعتراف کنند؟. حرف اصلی این است که اگر قومیم همه قومیم، و اگر ملتیم همه ملتیم، چون قوم قلمداد کردن کردها بیشتر جهت تقلیل حقوق دمکراتیک است. ما با حفظ تفاوتها نیز میتوانیم که در کمال ارامی و اسایش کنار هم و متحدانه زندگی کنیم...
اگر ما به دنبال دموکراسی و عدالت در ایران بعد از جمهوری اسلامی هستیم، باید تفاوتها را بپذیریم و تقسیم قدرت و ثروت صورت بگیرد، تا هیچ شهروندی در ایرانزمین احساس درجه دوم بودن نکند و در عمل ایران برای تمامی ایرانیان باشد.
در این میان دفتر حفظ منافع جمهوری اسلامی در واشینگتن هر هفته مکانی برای ابراز این اعتراضها شده است و معترضان با حضور در برابر این دفتر امیدوارند که انعکاس اعتراضشان به تهران و جهانیان برسد.روز شنبه دوازدهم فبریه دو هزار و یازده، پیشتر با برنامهریزی از سوی گروهی از فعالان مدنی به روز گردهمآیی برای حمایت از دستگیرشدگان و فعالان مدنی در داخل ایران مبدل شد.
در این برنامه که از ساعت دو تا چهار برگزار شد، معترضان با شعار و پلاکارد در برابر این دفتر حاضر شده بودند، همچنین تعدادی از فعالان مدنی به سخنرانی پرداختند از جمله، فریبا داوودی مهاجر روزنامهنگار، علی افشاری فعال دانشجویی، رحیم رشیدی روزنامهنگار کرد و چند سخنران دیگر که به ایراد سخن پرداختند.
«رحیم رشیدی» روزنامهنگار کردستانی است که در خصوص ضرورت وحدت تمامی گروهها و ملیتهای ایرانی در گفتوگویی اشاره میدارد:
من به سه برههی تاریخی مشخص در جامعه و در تاریخ ایرانزمین، اشاره میکنم. سال 1906 بعد از تحولات مشروطه این کردها بودند که آخرین دفاعیات را جانانه در اطراف قزوین به سرکردگی «یار محمد خان کرمانشاهی» از حاکمیت مشروطه به عمل آوردند، و بعد از باز شدن فضای سیاسی در ایران و بر سر کار آمدن شخصیتی چون دکتر «مصدق» در سال 32 خورشیدی، این کردها بودند که از این تحولات مثبت و دمکراتیک استقبال نمودند و حزبشان را وارد میدان کردند. ما میدانیم که در تحولات سال 57 نیز کردها نقش بسیار بسزایی را ایفا کردند.
متاسفانه تبلیغات حاکمیت جمهوری اسلامی ایران باعث شده است که یک سری از ایرانیها با چشم تردید به هموطنان اصیل خودشان، کردهایی که در واقع صاحب ایرانزمین و تاریخ ایران هستند، نگاه کنند. پیغام من این است باید این عینکهایی که تردید و گمان را ایجاد میکند کنار زد.
زیرا بدون حضور اقلیتها و ملیتهای تحت ستم در ایران، ما نمیتوانیم ایرانی متحد و یکپارچه داشته باشیم و به هیچ وجه بدون تقسیم عادلانه قدرت و ثروت اصلن نمیتوانیم به دموکراسی برسیم.
شما اگر به جوامع غربی نگاهی بیاندازید (آمریکا و اروپای غربی)، که پول، سرمایه و… داشتند، ما کمتر از این نوع سرمایهها داریم، ولی چیزی عالیتر از اینها داریم که همان ملیتها هستند.
من به عنوان یک کرد، از خود سوال میکنم که چرا تا وقتی ایرانی محسوب میشوم و حتی وقتی که به ایرانی بودن خود مفتخر هستم بازم باید در حاشیه قرار بگیرم؟ باید به عنوان کرد ایرانی همیشه مسئله تردید روی سر من باشد؟. گاهی با خودم فکر میکنم که ما هم میتوانیم با جدا شدن مانند بحرین و آذربایجان و غیره... به ملت شریفی تبدیل شویم و همه به ملت بودنمان اعتراف کنند؟. حرف اصلی این است که اگر قومیم همه قومیم، و اگر ملتیم همه ملتیم، چون قوم قلمداد کردن کردها بیشتر جهت تقلیل حقوق دمکراتیک است. ما با حفظ تفاوتها نیز میتوانیم که در کمال ارامی و اسایش کنار هم و متحدانه زندگی کنیم...
اگر ما به دنبال دموکراسی و عدالت در ایران بعد از جمهوری اسلامی هستیم، باید تفاوتها را بپذیریم و تقسیم قدرت و ثروت صورت بگیرد، تا هیچ شهروندی در ایرانزمین احساس درجه دوم بودن نکند و در عمل ایران برای تمامی ایرانیان باشد.
منبع:
سایت رادیو کوچه
سایت رادیو کوچه
عکس: رحیم رشیدی در حال سخنرانی
Sunday, February 13, 2011
Saturday, February 12, 2011
شێخ عێزهدینی به عێزهت!
وێنه: مامۆستا شێخ عێزهدین، رهحیم رهشیدیئهمڕۆ، رێکهوتی۱۶ی خهرمانانی ۱۳۸۹ی ههتاوی، بهرانبهر به 7ی سێپتامبری 2010ی زایینی، بهرنامهی "به عبارت دیگر"، که ههموو ڕۆژانی سێشهممه له بهشی فارسی تهلهویزیۆنی "بیبیسی"دا، به پێشکهشکاری ڕۆژنامهوان"عنایت فانی" بڵاو دهکرێتهوه، وتووێژێکی لهگهڵ بهرێز مامۆستا شێخ عێزهدین حوسێنی؛ کهسایهتی ناسراوی کوردستان پێکهێنا.
ئهم بهرنامهیه جیا له ڕۆژی سێشهممه، ڕۆژانی چوارشهممه، پێج شهممهو ههینی پێنج جاری دیکه له ماوهی ئهو حهوتوویهدا بڵاو دهبێتهوه.
ئهمهوێ لهم نووسراوه کورتهدا، ئهو وتووێژه به پێزه بکهمه دهرفهتێک بۆ ئهوهی به کورتی ڕای خۆم سهبارهت به بیر کردنهوهی شێخی مهزن باس بکهم.
ههر چهنده پێشتر تا ڕادهیهک لهگهڵ ڕوانگهو بیرو بۆچوونهکانی بهرێز مامۆستا شێخ عێزهدین ئاشنا بووم، بهڵام یهکهمین جار سهرهتاکانی بههاری 20006ی زایینی بوو که بۆ پێکهێنانی وتووێژ سهبارهت به کرانهوهی دهنگو ڕهنگی تیشک تیڤی، له شاری ئوپسالا له وڵاتی سوئێد، چومه خزمهتیو له نزیکهوه به دیداری شاد بووم.
لهو چاوپێکهوتنهدا به ڕوونی بۆم دهرکهوت، مامۆستا شێخ عێزهدین که یهکێک له دیارتریین رێبهرانی ئایینی کوردستانه، خوێندنهوهیهکی مرۆڤ تهوهرانهی بۆ دینی ئیسلام ههیه، پێی وایه ههموو یاساو رێسایهک دهبێ بۆ خزمهت کردن به مرۆڤو مرۆڤایهتی بێت، ئهو چهوسانهوهی مرۆڤ به گوێرهی پاساوی ئایینی به ناڕهوا دهزانێو لهم بهستێنهدا پێشکهوتنی مرۆڤایهتی له ههموو ڕوویهکهوه به باشو به دهسکهوتی خودا بۆ دانیشتوانی گۆی زهوی لێکدهداتهوه، به قوڵی باوهڕی وایه جیایی دینو دهسهڵات له یهکتر پێویستیهکی حاشا ههڵنگرهو بهم چهشه رێزی دینو دیندار پتر دهپارێزرێ. ئاشکرایه ئاکامو ئهزموونی مێژووی دهسهڵاتداری ههموو دهوڵهتێکی ئیدئولوژیک به ڕوونی ڕاستیو دروستی ئهم ڕوانگه دهسهلمێنێ.
پێدارگری لهسهر جیای دین له دهوڵهت، ئهویش له لایهن کهسایهتێکی دیاری وهکوو مامۆستا شێخ عێزهدین، به گوێرهی گرێچنی باوهڕه ئایینیهکانو ڕهوتهکانی ئیسلامی سیاسیی له کۆمهڵگای کوردستانو ناوچهکهدا، که جیا له وێرانیو سازدانی دۆزهخ هیچی بۆ کورد لێ شین نهبوه، بایهخێکی بنهڕهتی ههیه. بهڵام بهداخهوه ڕاگهیاندنی کوردی له ههموو بوارو ئاستهکاندا وهکوو پێویست ئاوڕی لهم بواره نهداوهتهوه، له حالێکدا شهنوکهو کردنی ئهم بابهتهو باس کردنی بۆ سهرجهم چینو توێژهکانی کۆمهڵگای کوردی، پێویستیهکی بێ پاساوهو نابێ ساڵانه به چهند پهیامو لێدوانی شێخه به عێزهتهکهمان ڕازی بینو ئهبێ پتر گرینگی به ڕوانگهو بۆچوونهکانی بدهین...
مامۆستا تهنیا به قسهو لێدوانو شیکردنهوهی زارهکیو سهرپێی دهقهکان نهوهستاوهو به کردوه خهباتگێرێکی وره بهرزی نهمانی ستهمی نهتهواویهتیو زۆردارییه له کوردستانو لهم بهستێنهدا بێ وچان تێکۆشاوهو جهفای زۆریشی دیوه، کهچی بهو حاڵهش ههر شوکرانه بژێرهو له تێکۆشان بۆ رزگاری نیشتمانو سهربهستی نهتهوهی کورد پهژیوان نیه.
ئهوهی لهم وتووێژهدا لهگهڵ "بیبیسی"سهرنجی ڕاکێشام پێداگری شێخی به عێزهتمان لهسهر مافو ئازادییه بنهڕهتییهکانی خهڵکی کوردستان بو.
شێخه ئیماندارو به ویقارهکهمان، لهو بهرنامهدا نه چاوپۆشی له مافی کورد کرد، نه ههوڵیدا کورد وهکوو پاشکۆ به هیچ ڕهوتو رێبازێکهوه له دهرهوهی کوردستان ببهستێتهوه، بهڵکوو به پشت بهستن به دهسمایهی خهباتی خهڵکی کوردستان بۆ دهستهبهر کردنی ئازادیو دادپهروهری، جارێکی دیکه لهو تریبوونه گرینگهوه پێداگری لهسهر ڕهوایی مافو ویستهکانی خهڵکی کوردستان کردهوهو به پێچهوانهی زۆر یهک له سیاسهبازانی بێ ئیستراتیژی کورد که دیتومانه لهو کاتانهدا بۆ دهسماڵێک قهیسهریهک دهسووتێننو له ئاست کۆمهڵێک باسی چارهنووس سازدا زمانیان له گۆ دهکهوێو لهرزۆکیو بێ باوهڕی دایاندهگرێ، کهچی خۆشیان به کهس ناگۆڕنهوهو به خهیاڵی خۆیان سوار چاکو پێشهنگی ئهم قۆناغه ئاستهمهی خهباتی کوردایهتین...
بهو هیوایهی که ڕێبهرانی باوهڕ به خۆ نهبووی بهشێک له حیزبهکان، که زۆرتر به هۆی ساتوسهودای سیاسییو له ڕاستیدا به گرهوی داشکانهوه له همبهر مافهکانی نهتهوهی کوردا؛ جاروبار دهرفهتو دهرهتانی بهشداریان لهو بهرنامه گرینگانهدا بۆ پێکدێت، ههرهیچ نهبێ پهڕۆیهک له مامۆستا شێخ عێزهدین دابدڕنو لێوهی فێر بنو له ئاست مافه بنهڕهتییهکانی کورددا چیدی چاو نهنوقێننو بهم کردارانه لهوه پتر زیان به یهکریزی بزوتنهوهی نهتهوایهتی کورد له ئاست سهرجهم پێکهاتهی کۆماری ئیسلامیدا نهگهیهنن...
تێبینی:
ئهم وتارهم که کاتی خۆی سهبارهت به وتووێژی مامۆستا لهگهڵ بیبیسی نووسی، وهکوو وهفاو رێزێک له ناوبراو بڵاودهکهمهوه.
ئهم وتارهم که کاتی خۆی سهبارهت به وتووێژی مامۆستا لهگهڵ بیبیسی نووسی، وهکوو وهفاو رێزێک له ناوبراو بڵاودهکهمهوه.
وێنه: مامۆستا شێخ عێزهدین، رهحیم رهشیدی
09/25/2010
Sweden/Uppsala
Thursday, February 10, 2011
Wednesday, February 9, 2011
ویروسی جدید بر روی فیس بوک!
به گزارش آی تی تک به نقل از ای ویک، در این بدافزارها تلاش شده با ایجاد نگرانی در مورد احتمال از دست دادن حساب کاربری، رایانههای قربانیان را آلوده کنند.شیوه کار بدین صورت است که کاربران فیس بوک پیامهایی دریافت میکنند دال بر اینکه قرار است حسابهای کاربریشان بسته شود، اما در صورتی که افراد دستورالعملهای ارائه شده را تعقیب کنند، این اتفاق نمیافتد.
در ادامه از کاربران خواسته میشود تا در سایتهای خاصی عضو شوند یا اطلاعات شخصی خود را در سایتهایی که متعلق به هکرهاست، وارد کنند. یکی از پرکارترین و مخرب ترین کرمهایی که بر همین مبنا طراحی شده Lolbot।Q نام دارد که از طریق برنامه های مسنجر شرکتهای AOL ، یاهو مسنجر، یا MSN منتشر می شود.
در صورت کلیک کردن کاربران بر روی لینکهای حاوی این نوع کرمها کلمات عبور حسابهای کاربری آنها سرقت میشود و سپس لینک کرم برای تمامی دوستان و آشنایان فهرست هر کاربر ارسال میگردد.
برای فریب کاربران جهت کلیک بر روی این نوع لینکها، به آنها وعدههایی مانند هدیه گرفتن لپ تاپ هم داده می شود.
نقل از: آی تی تک
ئاگاداری / اطلاعیه
تاریخ:
02/12/20011
زمان:
14:00 _ 17:00
آدرس:
Begin:
Interest Section of the Islamic Republic of Iran (2209 Wisconsin Avenue, NW Washington, DC)
End:
Wisconsin Avenue and K street NW
-----------------------------------
رۆژی شهممه رێکهوتی 12ی فوریه، له بیرهوهری شۆرشی بهتاڵانبراوی ساڵی 79ی زایینیدا، به ئامانجی مهحکووم کردنی تهواویهتی کۆماری ئیسلامیو سیاسهتی قڕ کردنی ئهو دهسهڵاته دژ به خهڵکی وڵاتهکهمان، رێپێوانێک له بهردهم "دهفتهری پاراستنی بهرژهوهندییهکانی کۆماری ئسیلامی ئێران" له شاری واشینگتۆن بهرێوه دهچێ، تاکوو بهم چهشنه دهنگی مافخوازی خۆمانو بهندکراوانی سیاسییو خهڵکی وهزاڵههاتووی کوردستانو ئێران به گوێی دونیا بگهیهنین.
ڕێکهوت:
02/12/ 2011
کات:
14:00 بۆ 17:00
ناونیشان:
Begin:
Interest Section of the Islamic Republic of Iran (2209 Wisconsin Avenue, NW Washington, DC)
End:
Wisconsin Avenue and K street NW
Sunday, February 6, 2011
Thursday, February 3, 2011
Tuesday, February 1, 2011
تظاهرات بر علیه جمهوری اسلامی و احکام اعدام در ایران
عکس: قادر الیاسی، ولی قادری، رحیم رشیدی و حسن ماسالیروز یکشنبه تاریخ 30 ژانویه 2011، ساعت 12:00 تا 15:00، جمعی از ایرانیان ازادیخواه و مدافعین لغو حکم اعدام مقیم واشنگتن و حومه، در مقابل "دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی" واقع در شهر واشنگتن تجمع کردند و به اعدام و سنگسار که از طرف جمهوری اسلامی صورت میگیرد اعتراض نمودند.
گروهها و افراد گوناگون مدافع حقوق بشر، کمیته ویژهای تشکیل داده بودند، تا مشترکاً همبستگی خود را با مردم ایران ابراز دارند و مخالفت خود را با احکام و مقررات رژیم اسلامی حاکم بر ایران را بگوش جهانیان برسانند.
خواست و شعارهای مشترک شرکت کنندگان در این تظاهرات عبارت بود از:
ملغی کردن احکام اعدام
متوقف شدن سنگسار و شکنجه در ایران
آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی
اخراج جمهوری اسلامی ایران از سازمان ملل و سایر نهادهای بینالمللی، بخاطر پایمال کردن مبانی حقوق بشر، قتل عام زندانیان سیاسی؛ و ارتکاب تروریسم و جنایت در سطح ملی و بین المللی...
شایان توجه است که تظاهرات گستردهای در روزهای 28، 29 و 30 ژانویه 2011 در سراسر جهان برگزار شد تا احکام اعدام و سنگسار در ایران متوقف شوند.
گروهها و افراد گوناگون مدافع حقوق بشر، کمیته ویژهای تشکیل داده بودند، تا مشترکاً همبستگی خود را با مردم ایران ابراز دارند و مخالفت خود را با احکام و مقررات رژیم اسلامی حاکم بر ایران را بگوش جهانیان برسانند.
خواست و شعارهای مشترک شرکت کنندگان در این تظاهرات عبارت بود از:
ملغی کردن احکام اعدام
متوقف شدن سنگسار و شکنجه در ایران
آزادی بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی
اخراج جمهوری اسلامی ایران از سازمان ملل و سایر نهادهای بینالمللی، بخاطر پایمال کردن مبانی حقوق بشر، قتل عام زندانیان سیاسی؛ و ارتکاب تروریسم و جنایت در سطح ملی و بین المللی...
شایان توجه است که تظاهرات گستردهای در روزهای 28، 29 و 30 ژانویه 2011 در سراسر جهان برگزار شد تا احکام اعدام و سنگسار در ایران متوقف شوند.
Subscribe to:
Posts (Atom)