ئازاره‌کانی نامۆیی

تۆ به‌شێکی له نیشتمان
گۆڵم بۆیه خۆشم ئه‌وێی
رۆژانه دڵم ئه‌تبینێ‌و
له‌گه‌ڵ هه‌ست‌و ڕۆحم ئه‌دوێی
ئه‌و ڕۆژانه که‌مێک شادم
که هه‌واڵی تۆم پێبگا
هه‌رچی ئه‌ڵێم مه‌گه‌ر ته‌نیا
غه‌ریبی خۆی لێم تێبگا
ئه‌گه‌ر عه‌شقی ئێوه نه‌با
غوربه‌ت وێرانی کردبووم
به‌ ئۆمێدی گه‌ڕانه‌وه‌م
ده‌نا له مێژه مردبووم
ئازاری دووری‌و نامۆیی
چرچی خستۆته ڕووخسارم
هه‌ر که‌سێ ئه‌م خوێنێته‌وه
وائه‌زانی پرسه دارم
(...)

به بێ هۆ.

زۆر جارن بۆ دڵته‌نگ بوون هیچ بیانوویه‌ک نییه. که هه‌وری دڵته‌نگی ئاسمانی دڵ داگیر ده‌كات، ئیدی دڵ ئارام‌و قه‌راری لێده‌بڕێ. دڵ که گیرا، بیانووی ناوێ، هۆو هۆکاری ناوێ، ده‌گیرێ‌و هیچ شتێک دادی ئه‌م گیرانه‌ی نادات.

ئه‌م ده‌مانه، چا یان قاوه خواردنه‌وه، خوێندنه‌وه، سڕین‌و خاوێن کردنه‌وه‌ی شووشه‌ی په‌نجه‌‌ره‌ی ژووره‌که‌ت، رێک‌وپێک کردنی جله‌کانت یان بڵاووکردنه‌‌وه‌یان، هات‌وچۆ کردنت له چێشتخانه‌وه بۆ هه‌یوان،‌ یان بۆ ژووری خه‌وه‌که‌ت، ته‌له‌فوون کردن...هتد، هه‌مووی خۆ خافڵاندنه بۆ رزگار بوون له‌و دڵته‌نگییه که به بێ هۆ داگیری کردوویت.

سه‌رجه‌‌م ئه‌م کردارانه ناتوانن دڵۆپێک شادی له‌و دڵه ئۆقره نه‌گرتووه بێ وازه‌ت بپڕژێنن.

بێ هێزو ئاڵۆز ده‌‌چیته نێو ته‌خته‌که‌ت، ده‌ست ده‌نێیته ژێر سه‌رت، ئه‌م دیو ئه‌و دیو ده‌که‌ی، قژی ئاڵۆزت له ژێر باڵنجه‌که‌دا ده‌‌شارییه‌وه، شه‌و گه‌یشتۆته به‌ره به‌یان‌و تۆ تازه ده‌زانی خه‌ون ناچێته چاوه‌کانته‌‌وه.

له نێو ته‌خته‌که‌ت دێیته ده‌ر، درگای "یه‌خه‌چاڵ" ده‌که‌یته‌وه لێوانێک ئاوی سارد، ئاو پرته‌قاڵ...، ده‌خۆیته‌وه.
له‌سه‌ر کورسییه‌ک داده‌نیشی‌و پنجه‌کانت ده‌خه‌یته نێو پرچه‌کانت‌و ئاهێکی قوڵ هه‌ڵده‌کێشی.

تازه ده‌زانی، هه‌موو ئه‌مانه ناتوانن ده‌روویه‌کی بچووک بۆ شادی ئاوه‌ڵا بکه‌ن. دڵ که‌سێکی ده‌وێت، شتێکی ده‌وێت هه‌نووکه ده‌ستت نایگاتێ دووره دوور...

تاکوو که‌نگێ دڵی من به بێ هۆ ده‌‌گیرێ؟.

ئه‌‌م رۆژانه

ئه‌م رۆژانه ره‌نگی دونیا لام خۆڵه‌مێشییه. بارانی هیچ ئێواره‌یه‌ک ئه‌م هه‌موو خۆڵ‌و تۆزه له روخساری بیره‌کانم ڕاناماڵێت. هیچ ده‌نگێک دامناچڵه‌کێنێت. هیچ سیمایه‌ک نامخاته بازنه‌ی بێ ده‌نگی‌و بیر کردنه‌وه. هیچ هه‌واڵێک ڕامناچڵه‌کێنێت، له‌وانه‌یه‌ سڕ بم.

دڵم به دژواری ترپه‌ی دێت‌، چاوم شتێکی ئه‌تۆ نابینێ که دڵـم له بۆی بکه‌وێته پشوو سواری‌‌و خێرا خێرا لێبدات. به‌ڵام دیسان شتێکی دوور، زۆر دوور بۆ خۆشم به باشی نازانم چییه‌و چۆنه، هۆکاره بۆ ئه‌وه‌ی جاروبار بزه‌‌یه‌کی غه‌مگین له لێوه ویشک هه‌ڵاتووه‌کانم گرێ بدرێت.

له‌نجه‌‌و لاره‌کانی ئه‌م هه‌موو گه‌ڵا وه‌ریوانه‌ی سه‌ر سینگی رێگای ماڵه‌که‌م بۆ سه‌ر کاره‌که‌‌م سه‌رنجه‌م ڕاناکێشن‌و من وه‌کوو ساڵانی زوو پیاسه‌یان تێدا ناکه‌م‌و بۆ پیاسه کردن دڵه‌ڕاوکه‌ دامناگرێ...

پیاسه‌یان تێدا ناکه‌م، تاکوو له خشه خشه‌که‌یان چێژ وه‌رگرم. ئه‌م ساڵ بۆ یه‌ک جاریش، ته‌نیا بۆ یه‌ک جار خۆم له نێو ئه‌م گه‌ڵایانه‌دا نه‌شاردۆته‌وه‌، خۆم له‌سه‌ریان ڕانه‌کێشاوه‌‌و قسه‌م بۆ که‌س نه‌کردووه‌و که‌س قسه‌ی بۆم نه‌کردووه...

به‌یانییانی ئه‌م رۆژانه‌ی من به بێ گوێ گرتن له ده‌نگ‌و گۆرانی سه‌رهه‌ڵده‌ده‌ن. به‌یانییانی ئه‌م رۆژانه‌ی من ته‌نیا له‌گه‌ڵ خۆم ده‌ست پێده‌کات. جاروبار دووره یادێک ته‌نیا جیاوازی ئه‌م رۆژانه‌یه‌. دووره یادێکی تاڵ، شیرین،...

که‌س له ژووره‌که‌ی من هیچی له بیر ناچێ. تاکوو بۆ جارێکی دیکه به‌‌ڵکوو ئه‌م شته له بیر کراوه بیانویه‌ک بێت بۆ دووباره قسه کردن. چشت له بیر کردن چش، که‌س رێگای ژووره ته‌نیاکه‌م نازانێ. که‌س له‌م بیابانه‌وه گوزه‌ر ناکات...

ئه‌م رۆژانه سندوق پۆستی ماڵه‌که‌م بۆشی بۆشه. که‌س نامه‌م بۆ نانێرێت‌، نه ده‌‌نگی پێی پۆستچی ده‌بیسترێ، نه نامه‌یه‌ک له لای خوداوه گه‌یشتووه، ده‌مێکه ته‌نیایی گه‌مارۆی داوم‌، نه چاو کردن له فیلم، نه کتێب خوێندنه‌وه، نه نامه کۆنه‌کان، نه سه‌یر کردنی ئاڵبۆم‌و خوێندنه‌وه‌ی نووسراوه‌ی پشت کارت پۆستاڵه‌کان که نووسراوه‌ی زۆربه‌یان که‌م‌و زۆر کاڵ بۆته‌وه‌، نه چات کردن‌و نامه ناردن به ئی‌مه‌یل که به قه‌ولی کوێستان(sms,chat,E_mail) ئه‌م رۆژانه چێژی نامه‌ی سه‌ر کاغزیان کوشتووه، ئه‌م ته‌نیایه‌ی من له خۆیان‌دا نوقم ناکه‌ن.

باسی ته‌له‌فوون ناکه‌م‌، ئه‌م سێ مانگه ئه‌وه چوار موبایل ته‌له‌فوونم ون کردووه به بێ ئه‌وه‌ی ده‌روه‌ستیان بم. جاران وا نه‌بوم، بۆ وام لێهاتووه، نازانم.

بڕیارم داوه نامه‌‌یه‌ک بۆ خۆم بنووسم‌و ئێواره‌یه‌ک پۆستی بکه‌م بۆ ناونیشانه‌که‌‌ی خۆم، ده‌بێ هێندێک شتی تێدا بنووسم، باسی 17ی ئه‌م مانگه‌و زۆر نامێهره‌بانی دیکه، به‌ڵکوو به بیر خۆم بێنمه‌وه هێشا زیندووم‌و ژیان به‌رده‌وامه.

ژیان ب ه ر د ه و ا م ه به‌رده‌وام...

ڕه‌‌خنه له به‌ڕیز ئه‌بوو که‌ریمی؟

(وڵامێک بۆ به‌رێوه‌به‌رانی ماڵپه‌ڕی "بۆ ڕۆژهه‌ڵات".)

چوونکا ناسنامه‌ی نووسه‌ری بابه‌تی " چاوه‌ڕوانی نیشاندانی په‌نجه‌ی شێر" نه‌ناسراووه به مافی خۆمی ده‌زانم ئه‌م وڵامه راسته‌وخۆ پێشکه‌شی به‌رێوه‌به‌رانی ماڵپه‌ری "بۆ رۆژهه‌ڵات" بکه‌م.

"ده‌خدا" شاعیری به‌ناوبانگی ئێرانی له کاتی بۆمبارانی شۆرادا له پاش شۆرشی مه‌زنی مه‌شروته، له شێعرێک‌دا لاوانی وڵات بۆ خه‌بات بانگهێشت ده‌کات‌و ده‌ڵێ:

" ای مردم آزاده کجاید کجاید
آزادگی افسرد بیاید بیاید
این روبهکان تا طمع‌ از ملک ببرند
یک بار دگر پنجه‌ی شیری بنمائید".

پاشان خراپ نییه بزانن ئاڵای "شێرو خۆرشید" هیچ په‌یوه‌ندی به شاو شاپه‌ره‌سته‌وه نییه، زۆر رێکخراوو لایه‌ن هه‌ن که دژی شاو شاخوازیین، به‌ڵام هه‌مان ئاڵایان لا په‌سنده. خراپ نییه نموونه‌ی ئاڵمان بێنینه‌وه که له کاتی پاشایه‌تی‌دا، ده‌ورانی نازیزم‌، هه‌نووکه که وڵاتێکی دێموکراتیکه هه‌مان ئاڵاو سرودی نه‌ته‌‌وه‌یی له گۆرێ بووه.

زۆربه‌ی ره‌خنه‌کانی دیکه‌شتان له تیشک تی‌ڤی‌‌و...هتد، هاوچه‌شنن، بۆیه ئێمه ده‌روه‌ستیان نیین‌و تاکوو ئاواش بن کاریگه‌ریان نابێ...

له کۆتایی‌دا هیوا ده‌خوازین دۆستانی به‌رپرس هێندێک موتالا بکه‌ن‌و بخوێنه‌وه‌، به‌راستی زانیاری هیچ زیانێکی بۆ سڵامه‌تیتان نییه.

له‌و بێشکه‌وه وا ڕاده‌ژ‌‌ه‌نرێت

بدره‌وشه‌ بدره‌وشه
ئه‌و کاته‌ی ئێمه‌ دوو که‌سی خۆمان ده‌سپێرینه تیشکی تۆ هه‌تاوی مه‌زن
گه‌رمات ببارێنه‌ به‌ سه‌رمانا
هه‌ر دووکمان پێکه‌وه
چ با له باشووره‌وه بێت چ له باکووره‌وه
چ رۆژ بێت چ شه‌و چ سپی چ ڕه‌ش
چ له وڵاتی خۆمان بین
چ ڕووبار چ کێوی‌تر مه‌ودای خستبێته نێوانمان
ئه‌گه‌ر هه‌ر دووکمان پێکه‌وه بین
ئاواز ئه‌خوێنین گوێ ناده‌ینه تێپه‌ڕ بوونی زه‌مان

به‌شێک له شێعری:
(out of the cradle endlessly rocking)