نامه‌ی دووهه‌م
له‌گه‌ڵ ئه‌م هه‌موو که‌ره‌سته‌‌و ده‌رفه‌ت‌و پاره‌ی له‌به‌ر ده‌ست دایه، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی کۆمێدی جله‌کان چه‌ند ده‌ست جلوبه‌رگی ڕه‌نگاوڕه‌نگی تێدایه، جانتا بچووکه‌کان پڕه له کل‌و مێخه‌ک‌و سووراوو سپیاوو، حه‌ساوه بانکییه‌کان لانی که‌م سه‌ری مانگ پاره‌یان تێدێت، ته‌له‌فوونه‌کان قه‌ت له زڕه زڕ ناکه‌ون، ماشێنه جوانه‌کان به‌رده‌وام ده‌بیندرێن بێره‌وبه‌وێ‌دا فڕکوهۆڕیانه، گه‌شت‌وگوزاره‌کان به‌رده‌وامن، ماڵه‌کان تژییه له پێداویستییه هه‌مه چه‌شنه‌کان، به‌ڵام ئه‌وه‌ی پێی ده‌وترێ، بۆ خۆ ژیان‌و بۆ دڵ ژیان، وون‌‌و نادیار‌و ده‌گمه‌نه.
ئاسووده‌یی، ئه‌وینداری، هێمنایه‌تی رۆح‌و جه‌سته له ته‌م‌و مژی گومانی باوه‌ڕ به خۆ نه‌بوون، له چرچ‌و لۆچی خۆ نه‌ناسین‌و خۆشنه‌ویستن‌دا بۆته مۆته‌که‌ی چێژ وه‌رنه‌گرتن له ژین‌و ژیان.
له دۆخێکی ئاوادا، له‌وپه‌ڕی ئازادی‌دا، له‌غاوی ئه‌سپی تێر کردنی حه‌زه‌کان شل‌و شلتر ده‌کرێن. پێم وایه له‌م دۆخانه‌‌دا، پێویستی به یه‌ک شت له هه‌موو ئه‌م شتانه گرینگتر، پڕ ماناترو پێویست‌تره، ته‌نانه‌ت ئه‌بێ بزانرێ به بێ ئه‌م شته هیچکات ئه‌م هه‌موو ده‌رفه‌ت‌و که‌ره‌سته‌‌و مه‌ودا فه‌راوانانه بۆ پێشکه‌وتن‌و گه‌شه کردن، نابنه هۆی ئۆقره گرتوویی، نابنه ده‌رفه‌تێک بۆ ئارامی، هێمانیه‌تیی، ئاسووده‌یی‌و به‌ختیاری جێگیر له قوڵایی جه‌سته‌دا...
ئه‌بێ بزانین ده‌ربڕینه‌کان کاریگه‌رن، چه‌نده ئه‌توانن شادی خولقێن بن، به‌و ڕاده‌یه‌ش ئه‌توانن برووخێنن، هه‌ست بریندار بکه‌ن، له ناخه‌وه بمانتاسێنن‌و ده‌روونی مرۆڤ هه‌ڵته‌کێنن.
مرۆڤه به‌ختیاره‌کان به‌ر له ده‌ربڕیین بیر ده‌که‌نه‌وه، پاشان هه‌نگاو ده‌نێن. ده‌ربڕینی ئه‌وه‌ی له دڵ دایه خۆی به‌خته‌وه‌ریه‌کی پڕ مانایه.
چ تاوانێکه یاری کردن به هه‌ست‌و که‌سایه‌تیی مرۆڤه‌کان، مرۆڤ ئه‌بێ له ناخی خۆی‌دا چه‌نده داڕزاوو بچووک بێ، هه‌ست، بیرو تێگه‌یشتنی به‌رانبه‌ره‌که‌ی به هیچ بگرێ، له‌وه کاره‌ساتبارتر ئه‌وه‌یه، هه‌ن ئه‌وانه‌ی ئه‌م جۆره کردارانه به زیره‌کی‌و لێهاتوویی لێک ده‌ده‌نه‌وه، هه‌ر ئه‌مانه‌شن له کاتی گیروگرفت‌‌دا زوو ده‌ست‌و پێی خۆیان وون ده‌که‌ن، سه‌ریان لێ ده‌شێوێت‌و ئارام‌و قه‌راریان لێ ده‌بڕێ‌و له چاوو تروکانێک‌دا دونیایان لێ ده‌بێته دۆزه‌خ...
قه‌ت ناتوانن به‌خته‌وه‌ر بن ئه‌وانه‌ی بۆ خۆیان ناژیین، له‌به‌ر زۆر شت که باوه‌ڕیان پێی نیه، رێگاکانی ژیانی خۆیان ده‌گرنه به‌ر.
نا، ناتوانن به‌خته‌وه‌ر بن ئه‌وانه‌ی له جه‌وهه‌ری خۆیان‌دا خاوه‌نی دڵ‌و بڕیاری خۆیان نین. ناتوانن قایم‌و ڕاوه‌ستاوو بن ئه‌وانه‌ی پێش هه‌موو که‌س له‌به‌ر خۆیان‌و بۆ خۆیان بڕیار ناده‌ن. ئه‌وان ڕۆژێک ئه‌بن به ژێر وێرانه‌کانی بێ باوڕی خۆیانه‌وه. ئه‌گریش نه‌بن، ترسی رووخان به‌رده‌وام ناهێڵێ ئاسووده بن...
مرۆڤ ئه‌بێ بۆ خۆی‌و له‌به‌ر دڵی خۆی بژی، ئه‌بێ بیر له‌و شتانه به‌کاته‌وه به تێگه‌یشتنی خۆی بڕوای پێیانه، ئه‌بێ پتر له هه‌ر که‌س‌و هه‌ر شت باوه‌ڕی به ده‌سته‌کانی خۆی هه‌بێ، ئه‌بێ به‌ر له کرده‌یی کردنی کارێک، پێش هه‌ر دووان‌و ده‌ربڕینێک ته‌نیاو ته‌نیا پشت به خۆی ببه‌ستێت، ئه‌وانه‌ی دیکه هه‌رچی‌و هه‌ر که‌س بن ڕۆڵی دووهه‌م ده‌بینن، ئه‌گه‌ر وانه‌بێ دره‌نگ یان زوو هه‌موو شت ئه‌روخێ، وێران ئه‌بێ، یان لانی که‌م سێبه‌ری ترس‌و دڵه‌راوکه‌ی رووخان‌و وێران بوون، ئاسمانی بیره‌کانمان جێ ناهێڵێت.
به‌خته‌وه‌ری واته باوه‌ڕ به‌خۆ بوون، واته بۆ خۆ ژیان‌و بۆ دڵ ژیان. ته‌نیام، به‌ڵام له ته‌نیا مانه‌وه ناترسم! ته‌نیام، به‌ڵام بۆ خۆم‌و بۆ دڵم ده‌ژیم، قه‌ت ئه‌و ڕه‌سته‌و وشانه به زاردا ناهێنم باوه‌ڕم پێیان نییه، ئه‌مانه لای من نیشانه‌ی خۆ ویستی‌و خه‌ڵک نه‌ویستیی نییه، ئه‌مانه لانی که‌م بۆ من، یانی ئه‌وه‌ی ئه‌گه‌ر که‌سێک بۆ خۆی هه‌ست به ئاسووده‌یی، شادی، سه‌رکه‌وتن‌و به‌ختیاری نه‌کات، پێم وا نیه حه‌وله‌کانی بۆ به‌ختیاری که‌س یان که‌سانی دیکه بگاته ئاکام.
ده‌ست بۆ هه‌رچی به‌رم، دۆستایه‌تیی هه‌ر که‌س به‌که‌م، بۆ به‌ختیاری‌و ئاسووده‌یی رۆحم ده‌یکه‌م. بۆ هیچ کارێک قه‌ت چاوه‌ڕوانی هیچ خه‌ڵات‌و به‌راتێک له که‌س نابم.
کارێک ناکه‌م پاش ئه‌نجامه‌کانی په‌‌ژیوان ببمه‌وه‌و خه‌فه‌ت دامگرێ. ئه‌گه‌ر له شتێک یان کارێک په‌شیمان بم بۆ ئه‌و کارانه‌یه نه‌مکردوون، له‌و کارو کرده‌وانه‌ی کردوومن په‌شیمان نیم!
بزانم شتێک، که‌سێک یارمه‌تیی به به‌خته‌وه‌ری من ناکات، رێگای خۆمی لێ جیا ده‌که‌مه‌وه، نه‌ک له‌به‌ر که‌س، له‌به‌ر خۆم، بۆ خۆم، چوونکه ئاوا ده‌کرێ بێ به‌ختیه‌کیش له‌کۆڵ ئه‌وی دیکه بێته‌وه.
عاشق بی بۆ ئه‌وه‌یه خۆتت خۆش ئه‌وێ‌و عاشقی خۆتی، ئه‌گه‌ر وانه‌بێ به‌رگه ناگریت. بۆ خۆشویستن، بۆ ئه‌وه‌ی دڵ بۆ که‌سێک به خێڕایی بکه‌وێته ترپه ترپ، قه‌ت نابێ زۆر له خۆت بکه‌یت!، بۆ ئاشق بوون، بۆ خۆشویستن مه‌وداکان زۆر ده‌ور نابینن. چوونکه هه‌ستی خۆشویستن هه‌نگاو به هه‌نگاو له‌گه‌ڵ مرۆڤه، له خوێنی‌دا دێت‌و ده‌چێت، بۆ ساتێکیش به‌رۆکی جه‌سته‌و بیره‌کانی به‌رنادات...
هیچ کاتێ بۆ گه‌یشتن به به‌خته‌وه‌ری دره‌نگ نیه، به‌ڵام ئه‌بێ بزانیت کێیت، چیت ده‌وێ، بۆ گه‌یشتن به‌م که‌س‌و شتانه چیت له‌به‌ر ده‌ست دایه، لێره‌دا ئه‌بێ خۆت بیت، به‌و جۆره‌ی هه‌یت، قه‌ت نابێ بۆ ئه‌وه‌ی شتێک به‌ده‌ست بێنیت، خۆت نه‌بیت، بۆ به‌خته‌وه‌ر بوون خۆ چووک کردنه‌وه، ڕۆل گێڕان پێویست نیه، ئه‌بێ به‌و جۆره قبوڵ بکرێیت هه‌یت، نه زۆرتر نه که‌متر، ده‌کرێ دوایه پرۆسه‌ی گۆڕانی هێندێک شت بێته کایه‌وه، ئه‌مه‌ش ئه‌گه‌ره، مسۆگه‌ر نییه...
ئاوا سه‌وز، زیندووو به‌خته‌وه‌رم، به‌خته‌وه‌ر.
Saturday, March 1, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment