ئێو اره‌یه بۆنی تاریکی ده‌گاته به‌ر لوتم. سه‌رما به هه‌موو هێزی خۆیه‌وه به‌ردرگای پێگرتووین‌و وه‌کوو ئه‌وه‌ی قه‌رزی کۆنی لامان بێت ده‌ست له یه‌خه‌مان به‌رنادات.
دڵم به هیچ خۆش نابێت، هه‌واڵه‌كان بۆنی دابڕانیان لێدێت، بۆنی دوورکه‌وتنه‌وه‌و مه‌رگی له‌سه‌ره‌خۆ...
له کاتێکدا خۆم گرمۆڵه ده‌که‌م، ده‌سته‌کانم له‌به‌ر چۆکم هه‌ڵده‌پێکم، موبایله‌که‌م نوزه‌ی لێدێت، ناچارم ده‌ستی بده‌مێ‌و وڵام بده‌مه‌وه.
ره‌حیم،
چۆنیت، خاسیت؟
سوپاس باشم، خۆتان چۆنن؟
بببوره ئێوه؟
....
ده‌مێکه ته‌له‌فوونت بۆ ده‌که‌م، به‌لام هه‌ر وڵام ناده‌یته‌وه‌و سه‌رت قاڵه. ئه‌و هه‌مووه له‌گه‌ل کێدا ده‌په‌یڤیت؟،
راسته!
له‌گه‌ل چه‌ند دۆست‌و هاورێ‌دا قسه‌م ده‌کرد، به‌راستی هه‌واڵه‌کانی ئه‌م رۆژانه هیچ دڵم خۆش ناکه‌ن، له‌جاران پتر هه‌ست به ته‌نهایی ده‌که‌م...
له‌پڕ جل‌وبه‌رگه‌کانم له‌به‌ر ده‌که‌م، له مال ده‌رده‌که‌وم، به نێو تاریکی‌و گڤه گڤی سه‌رماو سۆڵدا بێ ئاوڕدانه‌وه‌و دواکه‌وتن تێپه‌ر ده‌بم.
هه‌ست به دڵه ڕاوکه‌و نیگه‌رانیه‌کی زۆر ده‌که‌م، ده‌یبینم‌و نوقمی ئاوه‌دانی ده‌بم، هه‌زاران وشه‌ی نه‌وتراو که له ناخی خۆمدا هه‌ڵمگرتوون، به‌یان ناکرێن.
پاش چه‌ند چرکه دیسان ماندوو، ته‌نیا ده‌مێنمه‌وه. نیگای وه‌کوو تابلۆیه‌کی پاییزی، وه‌کوو ره‌نگی گێلاس خزاوه‌ته چاوه‌کانمه‌وه، په‌نجه‌کانم بۆنی پرچه‌کانی هه‌لگرتووه...
به هیوای ئێواره‌‌یه‌کی دیکه‌و وتنی هه‌موو وشه نه‌وتراوه‌کان، نوقمی بیرکردنه‌وه ده‌بم...
Wednesday, November 8, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment