Archive

Tuesday, August 28, 2007

هه‌موو رێگاکان

ئه‌م رۆژانه پتر له رۆژانی ڕابردوو دڵته‌نگ ده‌بم. ئه‌م رۆژانه به‌ڵام قه‌ت هیوا بڕاو نابم. من به هیواوو هیوادارییه‌وه ده‌ژیم.

هیوا به باشتر بوون‌و له‌وه‌ش مه‌زنترو گرینگتر هه‌وڵدان بۆ باشتر کردن ئه‌رکی هه‌میشه‌یی ئێمه‌یه‌.زۆر جاران گله‌یم لێ ده‌که‌یت بۆ نامه‌ت بۆ نانێرم‌و دیارم نییه؟ بۆ حاڵ‌و ئه‌حواڵت ناپرسم‌و له لێت بی ئاگام...

عه‌زیزی خه‌ونه‌کانی من، من له‌گه‌ڵ بارینی هه‌ر بارانێک، له‌‌گه‌ڵ پیاسه‌ی هه‌ر ئێواره‌یه‌کی ئه‌م وڵاته که قورسایی خه‌مه‌کانی من تێیدا جێنابێته‌وه، له‌گه‌ڵ بۆن کردنی هه‌ر بۆن‌و دیتنی هه‌ر دیمه‌نێکی ڕازاوه‌ تۆ له‌گه‌ڵمیت‌‌و ده‌تبینم‌و ده‌تبیستم...

هه‌زاران ئاواتم پێکه‌وه ناووه، هه‌زاران‌و بگره زۆر پتریش رێگا تاقی ده‌که‌مه‌وه که ئێواره‌یه‌ک له نه‌کاو له پشته‌وه باوشت گرم‌و تێر بۆنت که‌م، هێنده به خۆمه‌وه هه‌ڵتگلۆفم‌و وه‌ها ڕاتمووسم که بتخوسێنم.

عه‌زیزی، عه‌زیزی من، له هه‌موو ساته‌کانی ژیانی من‌دا ئاماده‌یت‌، له شادی، غه‌م، بزه‌و دڵته‌نگیه‌کانم‌دا. وجودم گرێدراوی تۆو هه‌ستم ئاوێته‌ی رۆحی پاک‌و ئاشقته.

کاتێک ته‌نیایی داگیرم ده‌کات، کاتێک هیچ شتێک جیا له بیره‌وه‌ری شک نابه‌م، دڵم زۆرتر ده‌گێرێت، هێنده که بۆغزی گریانێکی به ژان سه‌رتاپای وجوودم داگیر ده‌کات.

حه‌زم ده‌کرد ئێستا لامبای، له ته‌نیشتم ڕاوه‌ستابای تاکوو شانه پڕ له مێره‌بانی‌یه‌کانت بکه‌مه‌ په‌ناگای متمانه پێکراوی غه‌مه‌کانم، یان به‌رانبه‌رم ڕاوستابایت‌و من هه‌ستم به بوونی قه‌ڵاو کێوێکی گه‌وره له وره‌و ئیمان کردبا که هه‌میشه له تاڵترین دۆخه‌کاندا به پشتمه‌وه‌یه‌و ته‌سلیمی تاریکی‌و بێ چاره‌نووسیم ناکات...

عه‌زیزم، هه‌موو وجودم داوات ده‌کات.

راستی ئه‌زانیت که خۆشم ئه‌وێیت، تێده‌گه‌یت که من بۆ گه‌یشتن بۆ تۆ، بۆ لادانی پرچه‌کانت، بۆ ره‌نگکردنی نینۆکه‌کانت، بۆ له ئامێز گرتن‌و تێئاڵانت‌و تێئاڵانمان، بۆ "باران"و بارین به‌سه‌رتا هه‌موو رێگاکان ده‌گرمه‌به‌ر، هه‌موو زه‌ریاکان تێپه‌ر ده‌که‌م‌و زۆر سنووران ده‌نێمه پشت سه‌ر. ده‌زانیت، یان زانیووته؟

نازانم ئێستا له کوێیت‌و سه‌رقاڵی چێت، نازانم غه‌می کام ئێواره‌ی سه‌فه‌رت به شانه‌ نه‌رم‌و په‌مه‌یه‌کانت هه‌ڵگرتووه، تێناگه‌م‌و بێئاگام که چ بۆن‌و سوراوێکت له جانتا بچوکه شینه‌که‌ت‌دا هه‌ڵگرتووه؟! نازانم بۆ کێ خۆت جوان‌و نه‌شمیلانه ده‌که‌یت‌و له‌نجه‌ولاری خانمانه‌ت‌ له کامێرای کام چاودا ده‌گیرسێته‌وه؟ له‌وانه‌یه پیاوێک که قه‌‌ت ئاشق نه‌بێت؟ نازانم...

نازانم چه‌نده باڵات کردووه، نازانم که سه‌رماته له چ باوشێکدا گرمۆڵه ده‌بیت، نازانم که دڵته‌نگیت له‌‌گه‌ڵ کێ قسه ده‌که‌یت، نازانم که ده‌رۆیت بۆ سه‌فه‌ر کام جلوبه‌رگ ده‌پۆشی، نازانم که ژانه‌سه‌ر ده‌گریت کێ شان‌و ملت بۆ ده‌شێلێ. هه‌موو ئه‌مانه ئه‌بنه غه‌م‌و زۆرتر من خۆم ده‌خۆمه‌وه، ئه‌ونده که پڕ ده‌بم له تۆ، له یاده‌کانت، له ئازایه‌تیت، له نه‌ریت شکێنی‌و سنوور به‌زاندنت.
من تاکوو کۆتایی خۆداکان چاوه‌رێت ده‌مێنمه‌وه، ده‌رکه‌وه‌و به‌سه‌ر جه‌سته‌ی ماندوم‌دا ببارێ...

ده‌رکه‌وه‌و بمبینه‌وه، بمبینه‌وه‌و به ماچ کردن‌و له ئامێز گرتنم بۆ هه‌میشه داگیرم که.

No comments: