Archive

Tuesday, November 13, 2007

ئه‌‌م رۆژانه

ئه‌م رۆژانه ره‌نگی دونیا لام خۆڵه‌مێشییه. بارانی هیچ ئێواره‌یه‌ک ئه‌م هه‌موو خۆڵ‌و تۆزه له روخساری بیره‌کانم ڕاناماڵێت. هیچ ده‌نگێک دامناچڵه‌کێنێت. هیچ سیمایه‌ک نامخاته بازنه‌ی بێ ده‌نگی‌و بیر کردنه‌وه. هیچ هه‌واڵێک ڕامناچڵه‌کێنێت، له‌وانه‌یه‌ سڕ بم.

دڵم به دژواری ترپه‌ی دێت‌، چاوم شتێکی ئه‌تۆ نابینێ که دڵـم له بۆی بکه‌وێته پشوو سواری‌‌و خێرا خێرا لێبدات. به‌ڵام دیسان شتێکی دوور، زۆر دوور بۆ خۆشم به باشی نازانم چییه‌و چۆنه، هۆکاره بۆ ئه‌وه‌ی جاروبار بزه‌‌یه‌کی غه‌مگین له لێوه ویشک هه‌ڵاتووه‌کانم گرێ بدرێت.

له‌نجه‌‌و لاره‌کانی ئه‌م هه‌موو گه‌ڵا وه‌ریوانه‌ی سه‌ر سینگی رێگای ماڵه‌که‌م بۆ سه‌ر کاره‌که‌‌م سه‌رنجه‌م ڕاناکێشن‌و من وه‌کوو ساڵانی زوو پیاسه‌یان تێدا ناکه‌م‌و بۆ پیاسه کردن دڵه‌ڕاوکه‌ دامناگرێ...

پیاسه‌یان تێدا ناکه‌م، تاکوو له خشه خشه‌که‌یان چێژ وه‌رگرم. ئه‌م ساڵ بۆ یه‌ک جاریش، ته‌نیا بۆ یه‌ک جار خۆم له نێو ئه‌م گه‌ڵایانه‌دا نه‌شاردۆته‌وه‌، خۆم له‌سه‌ریان ڕانه‌کێشاوه‌‌و قسه‌م بۆ که‌س نه‌کردووه‌و که‌س قسه‌ی بۆم نه‌کردووه...

به‌یانییانی ئه‌م رۆژانه‌ی من به بێ گوێ گرتن له ده‌نگ‌و گۆرانی سه‌رهه‌ڵده‌ده‌ن. به‌یانییانی ئه‌م رۆژانه‌ی من ته‌نیا له‌گه‌ڵ خۆم ده‌ست پێده‌کات. جاروبار دووره یادێک ته‌نیا جیاوازی ئه‌م رۆژانه‌یه‌. دووره یادێکی تاڵ، شیرین،...

که‌س له ژووره‌که‌ی من هیچی له بیر ناچێ. تاکوو بۆ جارێکی دیکه به‌‌ڵکوو ئه‌م شته له بیر کراوه بیانویه‌ک بێت بۆ دووباره قسه کردن. چشت له بیر کردن چش، که‌س رێگای ژووره ته‌نیاکه‌م نازانێ. که‌س له‌م بیابانه‌وه گوزه‌ر ناکات...

ئه‌م رۆژانه سندوق پۆستی ماڵه‌که‌م بۆشی بۆشه. که‌س نامه‌م بۆ نانێرێت‌، نه ده‌‌نگی پێی پۆستچی ده‌بیسترێ، نه نامه‌یه‌ک له لای خوداوه گه‌یشتووه، ده‌مێکه ته‌نیایی گه‌مارۆی داوم‌، نه چاو کردن له فیلم، نه کتێب خوێندنه‌وه، نه نامه کۆنه‌کان، نه سه‌یر کردنی ئاڵبۆم‌و خوێندنه‌وه‌ی نووسراوه‌ی پشت کارت پۆستاڵه‌کان که نووسراوه‌ی زۆربه‌یان که‌م‌و زۆر کاڵ بۆته‌وه‌، نه چات کردن‌و نامه ناردن به ئی‌مه‌یل که به قه‌ولی کوێستان(sms,chat,E_mail) ئه‌م رۆژانه چێژی نامه‌ی سه‌ر کاغزیان کوشتووه، ئه‌م ته‌نیایه‌ی من له خۆیان‌دا نوقم ناکه‌ن.

باسی ته‌له‌فوون ناکه‌م‌، ئه‌م سێ مانگه ئه‌وه چوار موبایل ته‌له‌فوونم ون کردووه به بێ ئه‌وه‌ی ده‌روه‌ستیان بم. جاران وا نه‌بوم، بۆ وام لێهاتووه، نازانم.

بڕیارم داوه نامه‌‌یه‌ک بۆ خۆم بنووسم‌و ئێواره‌یه‌ک پۆستی بکه‌م بۆ ناونیشانه‌که‌‌ی خۆم، ده‌بێ هێندێک شتی تێدا بنووسم، باسی 17ی ئه‌م مانگه‌و زۆر نامێهره‌بانی دیکه، به‌ڵکوو به بیر خۆم بێنمه‌وه هێشا زیندووم‌و ژیان به‌رده‌وامه.

ژیان ب ه ر د ه و ا م ه به‌رده‌وام...

1 comment:

سیـــــــروان! said...

بـــاسـی 17ی ئـه‌و مــانــگـه...