پێکه‌وه

سه‌لام، "بارانه‌‌که‌م" ئێستا له ژووری کاره‌که‌م ته‌ریک‌و ته‌نیا دانیشتووم‌و بۆت ئه‌نووسم، زۆر دڵته‌نگم، چوونکا نازانم له کوێیت، خه‌ریکی چیت‌، چاوه‌ ره‌نگ قاوه‌یه‌کانت به‌ستووه یان بۆ که‌سێک ده‌ڕوانی، بیر له چی ده‌که‌یته‌وه‌، پێده‌که‌نی یان غه‌مناکی، نازانم کێ ته‌نیایت ده‌شێوێنێت، نازانم ئه‌مشه‌و خۆتی یان خۆت ناچار ده‌که‌یت به پێچه‌وانه‌ی خواسته‌کانی دڵت خۆت نیشان بده‌یت؟

گه‌ردنت ئازاد کچه‌که‌م، هه‌موو که‌س‌و هه‌موو شت، به "ره‌هاکه‌ته‌وه" به منی منه‌وه، به‌که به قوربانی ئه‌و پیاوه‌ی ئه‌مشه‌و باوشت ئه‌گرێ‌و ڕاتده‌مووسێ. ئه‌و پیاوه‌ی ته‌نهاییت قووت ده‌دات‌و تۆی له‌به‌ر خۆتی خۆت ده‌وێت، ئه‌و پیاوه‌ی ئه‌گه‌ر ڕۆژێک هاتوو چاوه‌کانت له‌سه‌‌ر داخست‌و به هه‌ر هۆیه‌ک درگای دڵت به‌ڕووی‌دا پێوه‌دا، ناترووخێنێت، ناترووشێنێت، به‌رێزه‌وه به چاوی فرمێسکاوییه‌وه کۆتاییه هه‌ژێنه‌ره‌که تێده‌گاو پاش چه‌ند ئاوڕدانه‌وه‌یه‌ک له رێگایه‌ک‌دا وون ده‌بێت.

به‌ڵام پیاوی راسته‌قنیه‌ت، ئه‌وینداری ریئالیستت ئه‌‌و پیاوه‌یه ئه‌گه‌ر رۆژێک رووت بوونه‌وه‌ی خۆتت، له‌گه‌ڵ پیاوێکی دیکه به چاوی فرمێسکاوییه‌وه بۆ گێڕایه‌وه، به جێگای هار بوون‌، چاو ده‌رپه‌ڕاندن‌، هات‌وهاوار‌، نه‌ڕه‌ نه‌ڕ، بۆڕه‌ بۆر، چاو سوور هه‌ڵگه‌ڕاندن‌‌و داپڵۆسینت، توندو قایم له باوشت ئه‌گرێ‌و پێت ئه‌ڵێت:
" من ئاشقتم، من دڵت به‌ده‌ست دێنم، من قه‌ڵای دڵت به ئه‌وین‌‌و مێهره‌بانی داگیر ده‌که‌م، من شێت‌و شه‌یداترت ئه‌بم، من کارێک ده‌که‌م ئیدی ته‌نیاو ته‌نیا بیر له من بکه‌یته‌وه، من زۆرتر کاتت بۆ داده‌نێم، بۆت ئه‌ژیم، بۆت ئه‌مرم، به‌جێشم بێڵی، ئاشقانه له زه‌مین‌و زه‌مانت ئه‌ستێنمه‌وه".

به‌ڵێ "نازێ"ی من، دوو دڵ مه‌به‌، ره‌حیم به‌که‌ به قوربانی وه‌ها پیاوێک، ره‌حیم به خۆیی‌و هه‌موو هه‌ست‌و نیستییه‌‌وه به قوربانی وه‌ها پیاوێک ئه‌بێت‌، خۆشی ئه‌وێ، رێزی ده‌گرێ‌و قه‌ت نایشکێنێ، قه‌ت. "ره‌هاکات" بۆ به‌خته‌وه‌ریت‌و سه‌ربه‌رزییت، بۆ ئازا بوون‌و سه‌ربه‌خۆ بوونت، دڵی بووه به زریاییه‌ک هیچ کات له شه‌پۆل‌و جم‌و جۆڵ ناکه‌وێت، نه‌که‌ی بترسی، نه‌که‌ی سام بتگرێ، نه‌که‌ی خۆت ته‌سلیمی قه‌‌زاوقه‌ده‌ر که‌یت.

نازانم بۆ له خۆڕا هه‌ست ده‌که‌م ئێستا دڵت شتێکی ده‌وێ‌، منی ده‌وێ، به‌ڵام به زۆر خۆت ناچار ده‌که‌یت تاکوو روخسارێکی شادمان له خۆت نیشان بده‌ی، به‌ بێ ئه‌وه‌ی شاد بیت؟

من له‌م دووری دووره‌وه، له‌ شاری "پاریس"وه که مژوو سه‌رما وه‌کوو تاراێکی تار خۆیان‌ به‌سه‌ردا کێشاوه‌، دڵی بێ ئارام‌و قه‌رام وه‌کوو کانی بۆت ده‌قوڵێ، حه‌ز ده‌که‌م هه‌نووکه بۆ هه‌ڵدانی چه‌ند په‌یک شه‌راب یان ڤودکا داوه‌تم که‌یت. وه‌کوو "نازێ"، به کراسێکی ره‌نگ سووری ئیتالیاییه‌وه، منیش به پرچێکی درێژ درێژه‌وه له ته‌نیشتت دانیشم‌و خه‌ڵکانێک کامێرای چاوه‌کانیان له‌سه‌ر ئێمه‌ هه‌ڵنه‌گرن‌، هێندێک حه‌سره‌ت بخۆن، هێندێک دڵیان به‌خۆیان بمێنێت‌، هێندێک هه‌وڵی داگیر کردنی دڵی من بده‌ن، برێک خۆیان له تۆ هه‌ڵسوون‌و تۆش قاقا پێبکه‌نیت...

هه‌ست ده‌که‌م په‌نجه‌کانت په‌نجه‌کانی منیان ده‌وێ، نیگات به‌دوای کابراێکی جادوویی بێ ئۆقره‌دا ده‌گه‌ڕێ، پیاوێک که زۆرتر له قاره‌مانی چیرۆک‌و فیلمه‌کان ده‌چێت، من ئه‌زانم ئه‌و پیاوه‌ش عه‌وداڵی تۆیه، خۆیت بۆ ئه‌پارێزێ، بۆت ئازاو به‌هێزه، ته‌نها خۆی بۆ تۆ ڕووت ده‌کاته‌وه، ته‌نها بۆ تۆ له‌سه‌ر پشت ڕاده‌کشێت. ئه‌م پیاوه بڕیاری داوه ته‌نها تۆ زامه‌کانی ته‌نهایی سه‌ر جه‌سته‌ی تیمار که‌یت.

بڕۆ، بڕۆ لانی که‌م خۆت له ژوورێکی تاریک‌و ته‌نیادا گرمۆڵه بکه‌، بیر بکه‌ره‌وه‌، نوقمی یه‌ک حه‌وتووی ڕابردوو به، پیاوێک خۆی به به‌خته‌وه‌ر ئه‌زانێ که بیر له دیدارت ده‌کاته‌وه؟

یه‌ک حه‌وتوو چ زوو تێپه‌ڕی، ڕاستی ئێمه یه‌کمان دێت، من بۆنم کردیت، ده‌ستم گرتی، به ده‌ورتا گه‌ڕام، شتم بۆ کرێت، تێت ئاڵام، به‌سه‌رتا گریام، چوومه پێسته‌وه، ڕژامه ڕۆحته‌وه، باوه‌ڕ ده‌‌که‌ی نازانم. تۆ بۆم باس بکه، بۆم بگێڕه‌وه. باشه؟

بۆ ئه‌وه‌ی تۆ بپاڕێزم، بۆ ئه‌وه‌ی تۆم هه‌بێت، وه‌کوو خۆت، له‌به‌ر خۆت‌و هیچی دیکه نا، ئه‌بێ زۆر به‌هێز بم، زۆر سه‌بوور بم. پشوو درێژتر له جاران بم.

ئێستا بیر له تۆ ده‌که‌مه‌وه به بێ ئه‌وه‌ی هه‌بیت، به بێ ئه‌وه‌ی نزیک یان دوور بیت، به‌ڵام باو‌ه‌ڕ بکه هه‌ر ئێستا دڵم ده‌ڵێت تۆ منت ئه‌بێت، من تۆم ئه‌بێت، من ئه‌گه‌رێم، هه‌وڵده‌ده‌م، وڵاتان ده‌چم، زه‌ریاکان ده‌پێووم، که‌ویره‌کان تێپه‌ڕ ده‌که‌م، ئه‌ونده که ئیدی بێ تۆ نه‌بم، بێ من نه‌بیت، خۆت به، ئازاو به بڕیار به. من بۆت ئه‌ژیم، بۆت ئه‌‌مرم.

له نێو هه‌زاران ڕه‌نگ‌دا ڕه‌نگی قاوه‌یی چاوه‌کانت قه‌ت لێم وون نابن، قه‌تم له بیر ناچنه‌وه‌، له هه‌موو سه‌‌هۆڵبه‌ندانێک‌دا، گه‌رمایی په‌نجه‌کانت وه‌ئاگام دێنێت، که‌سێک له هه‌موو که‌س، له هوو شت به رۆحم ئاشناترو نزیکتره.

به‌شی یه‌که‌م.