عه‌زیزم وه‌ها تاسه‌م کردویت که مه‌پرسه. به زویی دێمه‌وه و تێر لێتده‌ڕوانم و چاوه‌کانم به باڵاتا هه‌ڵده‌گێرم. تکایه خۆت مه‌شۆره نه‌کا ئاوی بێڕه‌حم بۆنی ئه‌م ماوه‌ت ڕامالێت، که دێمه‌وه سه‌ره‌تا دات ده‌نێم و تێڕ تێر لێت ده‌ڕوانم. هێنده که باوه‌ڕ بکه‌م ئیدی خه‌یال نه‌یبردومه‌وه...
دێمه‌وه، به هێواش هێواش، په‌نجه‌کانم پرچه‌کانت لاده‌دات و لێوه‌کانم له‌سه‌ر لێوه‌کانت ڕاده‌کشێت. وه‌کوو باران به بالاتا داده‌چۆرێم و به کۆلانی ته‌نگه‌به‌ری مه‌مکه‌کانتا گوزه‌ر ده‌که‌م، گوزه‌ر ده‌که‌م تاکوو گوناهبار بم...
تکایه خۆت مه‌شۆره با بۆنی ئه‌م دوریه هه‌ڵمژم، بۆنی ئه‌و وشانه‌ی که هه‌موو شه‌وێک منت پێ ده‌کردنه خه‌و و هه‌موو سپیێده‌ێک ئه‌هاتیته ژوره‌که‌مه‌وه و ڕاتده‌ژه‌نده‌م، به نۆره‌ش بێت نۆره‌مه بێم ده‌تلاوێنمه‌وه و هه‌موو کاته‌کانم هینی تۆ ئه‌بێت، کاتێک بۆ لێدوان، ده‌مێک بۆ نیگا، ساتێک بۆ ماچ و شه‌وگارێکیش بۆ ده‌ست بازی و ڕاکشان...
Monday, April 17, 2006
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment