Archive

Friday, May 23, 2008

نامه‌ی شه‌شه‌م!

سه‌فه‌رێکی دوور.
له‌ مێژه‌ له‌ پشت ئه‌م کامپیوتێڕه‌ دانێشتووم‌، بیر له‌وه‌ ده‌که‌مه‌وه‌، شتێک بنووسم، ڕه‌نگه‌ له‌ سه‌فه‌ر نه‌هاتمه‌وه‌، هاکوو دڵم گۆڕی، هاکوو شتێکی نوێ له‌م دڵه‌ بێئۆقره‌دا هێڵانه‌ی کرد، به‌ڵکوو له‌سه‌فه‌ر گه‌ڕامه‌وه‌و وه‌کوو ئێستام نه‌مام، له‌وانه‌یه‌ من وه‌کوو خۆم مامه‌وه‌، به‌ڵام دونیا جۆرێکی دیکه‌ی لێهات.

بیر له‌وه‌ ده‌که‌مه‌وه‌، له‌ کوێوه‌ ده‌ست پێبکه‌م، چۆن ده‌رده‌ دڵێک، گێڕانه‌وه‌ی بیره‌وه‌ریه‌ک، داخ‌وئاخێک هه‌ڵڕێژم، یان چه‌ند وشه‌یه‌ک به‌ دوای یه‌کدا ریز بکه‌م‌و ئه‌مانه‌ش له‌ سینگی ئه‌و ماڵه‌دا که‌ په‌نجه‌ره‌ی به‌ڕووی هه‌موو که‌سدا ئاوه‌ڵایه‌، دابنیم، تاکوو ئه‌وانه‌ی چاوی پێدا ده‌خشێنن، له‌ ژیانی ڕۆژانه‌ی کورێکی دوورو به‌سه‌رهاته‌رکانی ژیانی که‌م‌و زۆر ئاگادار بن.

به‌دڵنیایه‌وه‌، که‌سێک له‌ نێو ئه‌و هه‌موو که‌سانه‌دا، جووته‌ چاوێک له‌ نێو هه‌موو چاوه‌کاندا، باشتر له‌م دێرانه‌ ورد ده‌بێته‌وه‌و هه‌ر هیچ نه‌بێ، له‌ دووری دووره‌وه‌ یادێکم لێده‌کاته‌وه‌‌و دۆعای سڵامه‌تیم بۆ ده‌کات‌، ته‌نانه‌ت خێرو نه‌زر ده‌کات بۆ ئه‌وه‌ی له‌م سه‌فه‌رانه‌دا خێرم بێته‌ رێگاو وه‌کوو ده‌ڵین: " له‌ به‌ڵا به‌دوور بم".

ڕۆژه‌کان دێن‌و ده‌چن، ساته‌کان به‌خێرایی تێپه‌ڕ ده‌بن، کۆمه‌ڵێک یادوه‌ری‌و ڕووداو له‌ ژیانی مه‌وماندا جێیان گرتووه‌، قه‌ت بۆ ساتێکیش به‌رۆکمان به‌رناده‌ن.
هه‌ر ئه‌مه‌شه‌ وای کردووه‌، ژیانی ئیمه‌ نه‌ختاڵیک له‌وانه‌ی ده‌ورووبه‌رمان جیاوازتر بێ.

ئه‌مڕۆ، ئه‌و دێرانه‌م ده‌خوێنده‌وه‌، له‌ رێگای دووره‌وه‌؛ له‌ نێو خانووه‌ قوڕینه‌کانه‌وه‌ بۆم هاتبوو، له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌ی له‌ نووسراوه‌کانی دیکه‌ گه‌لێک پڕ سۆزترو نزیکتر بوون، به‌ڵام دڵم گیرا.
دڵم گیراو له‌به‌ر خۆمه‌وه‌ وتم: ئیدی به‌شی که‌س نیم له‌ دونیادا؟

ئه‌بێ سه‌رم له‌ نێو کۆشی خۆمدا گڕمۆڵه‌ بکه‌م‌، زۆربه‌ی ئێواره‌کان له‌ په‌نجه‌ره‌ی ژووره‌که‌مه‌وه‌ بۆ ئاسمانێکی دوور بڕوانم‌، به‌ کۆڵانی ته‌نگه‌به‌ری بیره‌وه‌رییه‌کانمدا بێم‌و بچم، تاکوو له‌ سووچێکدا قاقا پێبکه‌نم‌، له‌ که‌لێنێکدا به‌دیار یادوه‌ریه‌کی هه‌ژێنه‌ره‌وه‌ هه‌ڵتروشکێم‌و خۆم به‌ته‌نیا دڵخۆشی خۆم بده‌مه‌وه‌. ئه‌بێ زۆرتر له‌ هه‌ر که‌س پشت به‌خۆم ببه‌ستم به‌بێ ئه‌وه‌ی له‌ بیرم بچێته‌وه‌ که‌ ئه‌بێ هه‌میشه‌ مێهره‌بان بم.!

ئێستا، بیر له‌وه‌ ده‌که‌مه‌وه‌ زۆربه‌ی ده‌رفه‌ته‌کان له‌ کیس چوون، ئه‌و ساتانه‌ی ده‌با شتێک زۆرتر له‌ قسه‌ پێوه‌ندی ئێمه‌ی بته‌نیایه‌ته‌وه‌؛ ئیدی ڕۆیشتوون‌و بوونه‌ته‌ مێژوو، بوونه‌ته‌ یادوه‌ری.
ئه‌و یادوه‌ریانه‌ی له‌ نێو ئاوێنه‌دا ده‌مان گرێنن‌ یان وه‌بزه‌مان ده‌خه‌نه‌وه‌، ئه‌و یادوه‌ریانه‌ی له‌ گه‌نجیدا رۆح‌و ڕووخساری مرۆڤێکی به‌ساڵداچوومان پیشان ده‌دا، یان به‌ پێچه‌وانه‌، له‌وساتانه‌دا پرچی چه‌رموو ده‌هۆنینه‌وه‌و ده‌سته‌کانمان ده‌له‌رزێ، هه‌ست به‌ جه‌حێڵ بوون‌ ده‌که‌ین‌و چاوه‌کانمان له‌ خۆشی‌دا بریسکه‌یان دێت؟

ئێستا بیر له‌وه‌ ده‌که‌مه‌وه‌، کردارێک، جووڵه‌یه‌ک، ڕووداوێک، هاتنه‌ ئارای شتێک، نازانم ئه‌و شته‌ چییه‌، به‌ڵام ئه‌زانم شتێک جیا له‌ قسه پێویست بوو، بۆ ئه‌وه‌ی ئێمه‌ له‌و بازنه‌یه‌ به‌رێته‌ ده‌رێ‌ به‌رده‌وام تێیدا ده‌سووڕاینه‌وه‌، سه‌ره‌ڕای هه‌موو ته‌قه‌لاکانمان، به‌ شه‌که‌تی‌ ده‌هاتینه‌وه‌ ده‌ستیپێک‌و قه‌ت به‌ هیچ کوێ نه‌ده‌گه‌یشتین‌، قه‌ت ڕازی نه‌بووین، تێیدا هێور نه‌بووینه‌وه‌و ئارامان نه‌گرت...

نازانم چی‌و چۆن، به‌ڵام ئه‌زانم ئه‌با شتێکمان کردبا، یان بیکه‌ن، بۆ ئه‌وه‌ی ئه‌ودیوی ڕووداوه‌کان ببینین، بۆ ئه‌وه‌ی ژیان له‌ ده‌ره‌وه‌ی ئه‌و په‌رژینه‌ش ئه‌زموون بکه‌ین که‌ به‌ بیرو باوه‌ڕه‌کانی خۆمان ته‌نیومانه‌ته‌وه‌، پێمان وایه‌ تێپه‌ڕین له‌م په‌رژینانه‌ تاوانێکی نه‌به‌خشراوه‌، تاوانێکی خه‌یاڵی که‌ له‌ ساتی سه‌ما کردنیشدا به‌رۆکمان به‌رنادات؟!

ئه‌زانم، گه‌لێک جاران مرۆڤ له‌خۆڕا ته‌نانه‌ت بیانوو به‌خۆشی ئه‌گرێ، به‌تایبه‌تی ئه‌و ساتانه‌ی هۆیه‌ک بۆ ئه‌م هه‌موو دوورییه‌ نیه‌، ئه‌و ساتانه‌ی زۆر بیری که‌سێک ده‌که‌یت‌، به‌ڵام مه‌ودا دووره‌کان، ئه‌و ناڕه‌وایه‌ به‌سه‌رتا ده‌سه‌پێنن که‌می ببینیت، وه‌کوو ئه‌م هه‌موو ماوه‌یه‌، زۆر بیرت ده‌که‌م‌، که‌چی زۆر که‌م ئه‌تبینم، یان هه‌ر ناتبینم‌و پێم وایه‌ ئه‌تبینم، یان ئه‌تبینمه‌وه‌...!

ئه‌م ساتانه‌ کاتێک ترپه‌کانی دڵ خێراتر لێده‌ده‌ن‌و فرمێسکه‌کان به‌سه‌ر گۆنادا قه‌تاره‌ ده‌به‌ستن، ئه‌و ساتگه‌له‌ی شته‌ نوێیه‌کانت له‌ جلوبه‌رگه‌وه‌ بگره‌ تاکوو گواره‌و بازنه‌، ملوانکه‌‌و کراسه‌ ناسکه‌ ڕه‌نگاوڕه‌نگه‌کانت، بۆنه‌کان، پێلاو، جانتا شینه‌ بچووکه‌که‌ت، ده‌ستماڵ‌، کۆت‌و شه‌ڕواڵ، کراوات‌، کراس‌و کاتژمێر...هتد، ئه‌م خرتوپرتانه‌ به‌تاقی ده‌که‌یته‌وه‌و نه‌رمه‌ پێکه‌نینێک له‌ سووچی لێوه‌کانت گرێ ده‌درێ‌و ساتێک له‌ زه‌مان، له‌ ئێستات، له‌وه‌ی هه‌یه‌ داده‌بڕێت‌و شادی به‌ ته‌مه‌ن کورتی، به‌ڵام پڕ په‌لوپۆ وه‌کوو ئه‌و دارانه‌ی له‌ نیوه‌ی به‌هاردا گیانیان به‌به‌ر هاتۆته‌وه‌و سه‌وزایی گه‌ڵاکان ڕووخسارێکی ئه‌منده‌ زیندوو پڕ مانایان پێ ده‌به‌خشن، ده‌نوێنێت.

که‌چی، له‌ پڕ، هه‌موو شتێک ئه‌بێته‌ غه‌مێکی گه‌وره‌، غه‌م کاتێک بۆنی خۆی به‌سه‌ر ژووره‌کاتا ده‌پڕژێنێته‌وه‌، تۆ له‌ خۆتت پرسیوه‌، بڵێیت بیبینمه‌وه‌، بڵێی ئه‌م شته‌ تازانه‌م له‌به‌ردا ببینێت، بڵێی منی له‌بیر مابێ؟!

من به‌رده‌وام له‌ خۆم ئه‌پرسم، ئێستا له‌ کوێیه‌، چی ده‌کات، بڵێی بێ کێشه‌ بێت‌، یان ئه‌گه‌ر کێشه‌و گرفتی هه‌بێت له‌گه‌لم باس بکات، تۆ بڵێی بتوانێ به‌سه‌ر ئه‌م هه‌موو چاڵ‌و بۆشایانه‌دا بازبدات‌و تێپه‌ڕێ...

ئه‌زانم، که‌سێک هه‌یه‌، دوور یان نزیک، شه‌و بێ یان ڕۆژ، له‌خه‌ودا بێ، به‌خه‌به‌ر بێ، بێکار بێ یان پڕ کار، بیرم لێده‌کاته‌وه‌و ئاواتی سه‌رکه‌وتنم بۆ ده‌خوازێ.
ئاخر من هه‌میشه‌ بۆ ئه‌و وام، ئه‌ی ئه‌و چۆن ئه‌بێ وانه‌بێ، ئه‌و هه‌ر چۆن بێت زۆر بۆم گرینگ نیه‌، من بۆ ئه‌و هه‌ر وا ئه‌ب‌م، مه‌گه‌ر ته‌مه‌ن ماوه‌ی چه‌نده‌ مرۆڤ بوێرێ ده‌رفه‌ته‌کانی ئاشق بوون‌و له‌وه‌ش گرینگتر ئاشق مانه‌وه‌، له‌قیس بدات؟!

ئێستا بیر له‌وه‌ ده‌که‌مه‌وه‌، له‌ شارێکی ئه‌و سه‌ری دونیا، کلاوێکی به‌دیاری بۆ بکڕم، بۆ ئه‌وه‌ی گه‌رما ره‌نگی سیما به‌فرینه‌که‌ی نه‌بات، که‌ڵاوێک ئه‌و له‌سه‌ری بنێ‌و به‌نازو عیشوه‌وه‌ بۆ ده‌وروو پشتی خۆی بڕوانێت، کڵاوێک که‌ ڕووخساری شێلگیرترو ژنانه‌تر بکات...

مالئاوا، تا ساتێکی دیکه‌، تاکوو ئه‌و ده‌مه‌ی ئێمه‌ ئه‌م هه‌موو رێگا دوورانه‌ نزیک ئه‌که‌ینه‌وه‌، بۆ ئه‌وه‌ی نیگاکانمان لێکگرێ بده‌ین، بۆ ئه‌وه‌ی بچینه‌ پێستی یه‌کتره‌وه‌، من بۆن به‌ پرچه‌ خاوه‌کانی ژنێکی ره‌زاسووکی یاغیه‌وه‌ بکه‌م، خۆم به‌ مه‌مکه‌کانیه‌وه‌ بگرمه‌وه‌و هه‌ناسه‌‌و بۆنی ئاره‌قه‌ی ته‌وێڵی بۆ نێو سیه‌کانم هه‌ڵمژم...

جانته‌ی سه‌فه‌رێکی دوورم پێچاوه‌ته‌وه‌و خۆم به‌خۆم ئێژم، بڕۆو سه‌فه‌رت خێر بێ، بۆ گێرانه‌وه‌ی ساته‌کانی سه‌فه‌ر سه‌ڵامه‌ت به‌، بۆ ئه‌وه‌ی وێنه‌ی ورچه‌ سپیه‌ بچووکه‌که‌ت بنێریت بۆ"دایکی باران"."باران" ڕه‌نگه‌ زوڵمی بێره‌حمانه‌ی مێژوو ڕێگا نه‌دات چاو به‌دونیا هه‌ڵێنێ، جیا له‌ زوڵمی بێره‌حمانه‌ی مێژوو که‌ مرۆڤه‌کان بۆ خۆیانن پێکهێنه‌رین، هه‌ژێنه‌رتر له‌ هه‌موو ئه‌وانه‌، باوه‌ڕ به‌خۆ نه‌بوون‌و گیرۆده‌ بوون به‌ نوڕم‌و یاسا پاشکه‌وتووه‌کانی ده‌ستی خۆمانه‌‌ که‌ رێگره‌ له‌وه‌ی من ببمه‌ باوکی "باران".؟!

ئه‌وێرم، به‌خۆم بڵیم ره‌حیم، یان ره‌ها گیان، ئاگات له‌ خۆت بێت.
ساته‌کان پڕ بێ له‌ شادی.

No comments: