Archive

Monday, September 9, 2013

لطف بی پایان استاد سیروس ملکوتی نسبت بە رحیم رشیدی


استاد سیرروس ملکوتی این بار هم با محبت بی کرانش بندە را شرمندە نمود. کاک سیروس جان، از لطفتان بسیار سپاسگزارم. بدون ترید همیشە از تفکر و اطلاعات شما سود جوستەام...

رحيم رشيدي را بسياري از شما ميشناسيد، اشنايي من با او از تلويزيون تيشك شروع شد، جواني سرشار از نيروي حيات و شور زندگي. عطش شديدي براي اموختن داشت و استعداد شگرفي در دريافت اموزه ها. هرگز احساس بيگانگي در برابر دوربين نداشت، ميتوانست ساعتها سخن بگويد بي انكه ارتفاع و اوج هيجانش فرو نشيند. اما مهمتر از هر نكته ديگر ذهن كنجكاوش همواره در تكاپو بود، هنگامي كه حقيقت را در مي يافت هيچكس قادر به خاموش ساختنش نميبود، از اين منظر هرگز نميتوانست فرمانبردار بي چون و چراي فرامين باشد، اين نوع بردگي با خميره او ناسازگر بود. تقريبا همزمان با هم از تيشك بيرون امديم، اما همواره دلسوزان رسانه بوديم و هستيم، رحيم كنجكاو و جوان، به عنوان خبرنگار، مفسر، و تحليلگر مسائل روز ادامه داد و براستي كه هر بار او را ميديدم، ميشنيدم و يا اثري از او ميخواندم مرتبه رشد ديگري را در اين انسان كوشش و تلاش مي يافتم. لحظه اي پيش با او در افغانستان صحبت داشتم از تلاشش براي تهيه گزارشاتش سخن ميگفت. برايش بهترين ارزو ها را دارم، و ميدانم شايستگي براورده كردن اين ارزو ها را نيز دارد .
رحيم جان با دستهاي پر و سلامت به خانه بازگرد. 
س. ملكوتي

No comments: