زه‌رده‌ی خۆره‌تاوو خۆی به سه‌ر شان و پیلی چیادا شۆركردبووه‌وه، هه‌مووان چاوه‌ڕوانی هاتنی شه‌ویان ده‌كرد. ماوه‌ی چه‌ند كاتژمێری دیكه خۆیان ده‌پێچایه‌وه‌و به‌ره‌وو ئاوایی وه‌ڕێده‌كه‌وتن؛ ئه‌م زۆرتر هه‌ستی به شادی ده‌كرد. هه‌ستی شادومانی له نێوچاوه‌ره‌شه‌كانیدا ره‌نگی ده‌دایه‌وه‌و، هه‌موو جه‌سته‌ی ده‌كرد به ژێر ڕهێڵه‌ی بزه‌‌و پێكه‌نینه‌وه.

هاورێكانی زۆر له مێژ بوو ئاوا پڕ له شادی و بزه نه‌یاندیبوو، پێیان ده‌وگووت سه‌ره‌وخێر بێت...

ئه‌میش چاوی لێده‌كردن و پێده‌كه‌نی و وڵامی نه‌ده‌دانه‌وه‌و. بێده‌نگی ئه‌م زۆر له هه‌ڵوێستی وان به‌بڕشتر بوو.

كه‌ڵووپه‌لی پێچایه‌وه‌و له كۆڵه‌پشتیه‌كه‌ی په‌ستاوتن وچه‌ند هه‌نگاوێك دوور كه‌وته‌وه‌وو به ئارامی كۆڵه‌پشتیه‌كه‌ی داناوو زۆر له سه‌ره‌خۆ ڕاكشاوو په‌نجه‌كانی لێك هه‌لپێكان و ده‌بیر ڕاچوو... دونیا به هه‌موو شكۆو مه‌زنایه‌تی خۆیه‌وه بچووكه و نه‌ختالێك ده‌هاته به‌ڕچاوی، یه‌كێك له هاورێكانی به ئه‌سپایی هاته ته‌نیشتی و گووتی : " پشووت وه‌رگرت ؟! ئه‌میش له وڵامدا گوتی : " كاكه ئه‌و‌رۆژه‌ی كه ئه‌م رێگامان هه‌ڵبژارد ماڵئاوایمان له پشوو وه‌رگرت بۆ ئه‌وه‌ی هه‌موو كه‌س له‌م نیشتمانه‌دا به بێدڵه‌راوكه پشوو بدات.

ئه‌م قسه‌ی كه كرد هاورێكه‌ی بزه‌ی هاتێ و، خۆشی هه‌ستی كرد بۆنی مندالی دێت.