Archive

Wednesday, October 14, 2020

شنه‌ی چاوه‌ڕوانی!



كزه‌ی پاییزێكی دره‌نگ وه‌خته، به‌ نێو ده‌ماره‌كانی له‌شی ساردوسڕمدا گوزه‌ر ده‌كات. گیڤه‌ گیڤی ڕه‌شه‌بایه‌؛ ده‌گاته‌ گوێ به‌ چه‌شنی ئاوازێكی نابه‌دڵ و ختولكه‌ی رۆحم ده‌دات. كزه‌یه‌كی كۆنه،‌ رووخسارم ده‌ته‌زێنێ و ده‌سته ماندوه‌كانم له‌ گۆ ده‌خات. ده‌نگێك كولوو كلوو له‌ ناخم دا ده‌بارێ، لێ له‌گه‌ڵ له‌رزینی جه‌سته‌م، هه‌موو له‌شم گه‌رم دادێ.
ئێمه‌ به‌ ده‌م تیماركردنی برینه‌كانی رۆحمانه‌وه‌، كه‌ به‌رهه‌می غه‌دری مرۆڤه‌ به‌غیله‌كانه‌، به‌یانی و ئێواره‌مان لێكگرێ ده‌ده‌ین. دۆخێكی پڕ له‌ گومان و دوو دڵییه‌، ترسێكه‌ به‌ نێو ده‌ماره‌كانماندا دێ و ده‌ڕوا، شه‌پۆله‌ كۆن و نوێییه‌كانی ئه‌ڤین تێكه‌ڵ ده‌بنه‌وه‌و سه‌ر له‌نوێ سكڵه‌كانی هه‌ناوم ده‌گه‌شێنه‌وه‌.
بۆم بنووسه‌ خۆشت ده‌وێم، ئه‌مرم پێبكه‌ وڵام نه‌ده‌مه‌وه‌، من زێده‌خواز نیم، ئاواش خۆم به‌ به‌خته‌ورترین پیاوی جیهان ده‌زانم كاتێك به‌ په‌یام یان‌ گۆرانیه‌ك مه‌ودا دووره‌كان نزیك ده‌كه‌یته‌وه‌.
بزانه‌ هیوایه‌كی دووره‌ ده‌ست و دره‌نگ وه‌خت كه‌ ساڵانێكی زۆره‌و له‌ هاوینێكی پڕ تینوتاودا خزاوته‌ ناخمه‌وه‌و ڕه‌گاژو بوه‌و له‌ هه‌موو ساته‌وه‌خته‌كانی ژیانمدا ئاماده‌یه‌، خۆی ده‌رده‌خاته‌وه‌. كۆتری دڵنیایی له‌سه‌ر چڵی دڵی زامدارم ده‌نیشێته‌وه‌ به‌ بێ ئه‌وه‌ی هێلانه‌ی كردبێ.
ئاوازێكی دووره‌، ده‌نگی گۆرانییه‌كی كۆنه‌ به‌رده‌وام له‌ كۆڵانه‌كانی بیره‌وه‌ری دا ده‌یبیستمه‌وه‌و ڕاوه‌ستانی بۆ نیه‌، تۆش ئاوێته‌ی بووی، من خووم پێگرتوه‌و لێی ڕاهاتووم و ماندوو نابم، هه‌ر ده‌یڵێم و ده‌یبیستمه‌وه‌‌.
شنه‌ له‌ ده‌مه‌و به‌یانی ئه‌ڤین دا، دیسان به‌ ئارامی هه‌ڵده‌كا، له‌ نێو گه‌نمه‌جاری خۆشه‌ویستی دا كه‌روێشكه‌ ده‌كات و هێدی و هێورو له‌سه‌رخۆ له‌گه‌ڵ ژیان و جوانییه‌كانی ئاشتت ده‌كاته‌وه، لێده‌گه‌رێ له‌گه‌ڵی بڕۆی تاكوو ده‌گه‌یته‌ به‌رزترین لوتكه‌كانی به‌خته‌وه‌ری...
ماندوو شه‌كه‌تم،‌ شنه‌یه‌ك له‌گه‌ڵ بارینی خۆشه‌ویستی داده‌كاو‌ ده‌مباته‌وه‌ كۆنه‌ هه‌واران، هیواو دڵنیاییم تێدا ده‌بوژێنێته‌وه‌، سه‌رله‌نوێ توخمی ئازایه‌تی و جه‌سووریم تێدا ده‌چێنێ.
ئاوایه‌ ژیان، خولیای سه‌فه‌رێكی‌ دوور هه‌ڵیگرتووم، تاكوو گڵۆڵه‌ی ئاڵۆزی بیره‌وه‌رییه‌كان له‌گه‌ڵ كه‌سێك به‌ش بكه‌م و پێكه‌وه‌ بوخچه‌ی نه‌كراوه‌ی ئه‌ڤین له‌ ئازادی دا بكه‌ینه‌وه‌. ده‌خوازم له‌ ئێواریه‌كی پڕ له‌ ته‌نیایی دا ئاوێته‌ی رۆحت ببم و یه‌كه‌م غونچه‌ی ماچی ژیانه‌وه‌ له‌ لێوه‌كانت گرێ بده‌م و به‌ گوێچكه‌تدا بچرپێنێم كه‌ ئاهه‌نگی ده‌نگت دڵنشینه‌و ئارامی ده‌رژێنێته‌ گشت شه‌ورۆژه‌كانمه‌وه‌‌‌...

هه‌نووكه‌ له‌به‌ر خۆمه‌وه‌ به‌رده‌وام ئه‌م ئاوازه‌ ده‌ڵێمه‌وه:

"بیستومه‌ پرسیارت كردوم، پر به‌دڵت یادت كردوم
وێنه‌كانت ده‌رهێناوم، ماچت كردوم، ماچت كردوم!
بیستومه‌ زۆر په‌شیمانى، نوقمى ئازارى ویژدانى
من ئه‌مزانى كه‌ ناتوانى له‌ بیرم كه‌ى به‌ ئاسانى!
پێم ناخۆشه‌ دڵت ته‌نگه‌ دنیا له‌لات شه‌وه‌ زه‌نگه‌
منیش وام و ده‌رى نابڕم، دڵى من گۆمێكى مه‌نگه‌!"

دڵنیاتر له‌ دڵنیا، ئه‌مجاره‌ ته‌نیا بۆ سارێژ بوونی زامه‌كانی دڵ، له‌ پێناو تێكئاڵانێكی سێحراوی، جانتای سه‌فه‌رێكی دوور ده‌پێچمه‌وه‌و هیوادارم كه‌ غونچه‌كانی ماچ زستانی ئه‌ڤین ده‌ڕازێننه‌وه. مادام شنه‌ی ئه‌ڤین هه‌ڵبكا، كێ ده‌ڵێ له‌ وه‌رزی به‌فردا گوڵ ناڕوێ؟‌....
كه‌سه‌كه‌م، شنه‌ی پڕ ده‌نگی گشت وه‌زه ‌جوانه‌كان، چاوه‌ڕوانم پێم بێژی كات ماوه‌‌...

#مسته‌ر_كورد

No comments: